Wat ik vandaag deed: Zaaien

17 mei 2015:

Van alles in de grond gestopt

150517bieslook
De bieslook wacht niet op de IJsheiligen: Die bloeit al. Het is daarna niet echt bruikbaar meer als keukenkruid, na het bloeien worden het dikke taaie stengels. Maar mooi is het wel!

Op de volkstuin is het hoogtij, deze dagen. Na de IJsheiligen wordt aangenomen dat het echt, echt niet meer vriezen gaat. En dan mag “alles” dus gezaaid en geplant; dus ik zaaide. Een tweede ronde bietjes, worteltjes, pastinaken en prei gingen ter aarde. Pluksla, andere pluksla, romeinse sla en rucola delen de “koude bak” met een paar maaltjes spinazie, als het allemaal opkomt. Onder de appelbomen staat snijbiet, langs het hek zaaide ik lathyrus en Oostindische kers. De bonen gaan volgende week en in huis (op zolder, daar staan ze niemand in de weg) staan pompoenen, tomaten, augurken en komkommers in hun potjes te wachten tot ze óók mee mogen doen.

Wat we vandaag maakten: Een klimrek

14 mei 2015:

Een klimrek voor doperwten

2015-05-14 19.46.26

Eigenlijk hadden de doperwten al een maand geleden gezaaid moeten zijn. Maar je kunt ze niet zomaar hops in de grond stoppen op een plekje dat je wel leuk lijkt; doperwten houden van klimmen en willen daarom een hek of andersoortig gaas waarlangs dat kan. Onze oplossing hiervoor is een staaltje recyclen voor gevorderden: Ik vond enkele jaren geleden een paar rekken in een container. Daarin werd het overbodig geworden inventaris verzameld van een supermarkt die werd opgeknapt, deze rekken waren deel van het zuivel-koelvak geweest. Ik sleepte ze op de fiets (!!!) naar de tuin waar ze al jaren dienstdoen bij bet erwtjes kweken. Het plaatsen van de rekken is elk jaar een heel karwei: vier palen moeten in de grond gezet, daar moeten de rekken aan bevestigd. Vandaag deden Echtgenoot Yep en ik het samen. Daarna zaaide ik een royale hoeveelheid rijsdoperwten. Maar daarmee zijn we er nog niet… iedereen vind erwtjes én erwtenscheuten lekker. Ook vogels. Dus voor de plantjes boven de grond komen moet deze hele U-vormige constructie onder een vogelnet. U begrijpt, lezer, dat wij erwtjes óók erg lekker vinden. Anders deden we er al die moeite niet voor.

Wat ik vandaag maakte: Frambozenstruikjes vast.

25 April 2015:

De frambozen zijn weer “aangebonden”

150425frambozenbondage

Het is een bewerkelijke teelt, frambozen. De takken kunnen hun eigen gewicht al nauwelijks dragen, laat staan de paar kilo frambozen die ik er van hoop te oogsten. Dus elk jaar moeten de nieuwe takken stuk voor stuk aan een draad worden vastgebonden. Vanavond, terwijl Echtgenoot Yep het gras maaide en de zon onderging achter het Schenge knoopte ik de jonge aanwas op, met stukjes wol. Er is een kevertje dat mijn zomerframbozen erg geschikt vindt om haar larfjes in te laten opgroeien. Elk jaar weer een dilemma, ik houd niet van het gebruik van insecticiden, maar als ik die kevertjes hun gang laat gaan is mijn frambozenoogst niet meer vegetarisch te noemen, wormpjes in de frambozen is nogal onsmakelijk. Moeilijk.

Wat ik vandaag maakte: Een aardbeienbed

19 April 2015:

48 nieuwe aardbeienplantjes in de tuin

Goede tuinders nemen in augustus stekken van hun aardbeienplanten. De oude planten, die na enkele jaren minder vrucht gaan dragen, worden verwijderd.  Andere tuinders (wij) bedenken in februari dat er nog iets met dat overwoekerde aardbeienbed moet. Dan bestellen ze aardbeienplanten die bij de leverancier in “winterslaap” in een koelcel worden gehouden. Daarna vergeten deze tuinders weer geheel dat er iets met aardbeien was. Als de plantjes uit de koelkast half april arriveren, dan…

150419aardbeien1
… moeten ze héél snel aan de bak om het overwoekerde aardbeienbed op te ruimen en te voorzien van verse bemeste grond…
150419aardbeien2
…proberen ze in de twee dagen die ze daarvoor nodig hebben de kleine aardbeienplantjes in leven te houden (ze hebben namelijk ook een baan, deze tuinders)
150419aardbeien3
… dekken ze het vers gemaakte bed af met gronddoek, zodat de aardbeitjes die hier hopelijk gaan rijpen niet zanderig worden. In dat gronddoek snijden ze T-vormige gaatjes, waarin dan de plantjes gezet worden.
Zo. En nu maar groeien. De belofte is verse aardbeien over twee maanden.
Zo. En nu maar groeien. De belofte is verse aardbeien over twee maanden.
Het ziet er niet uit als het resultaat van een potje paniekvoetbal.
Het ziet er niet uit als het resultaat van een potje paniekvoetbal.

 

 

 

Wat ik vandaag maak: Reclame.

17 April 2015:

Een pluim voor Bever Zwerfsport

150417denieuwejas
Dit is de nieuwe jas

 

In November 2013 kocht ik een jas bij Bever Zwerfsport. Een echte outdoorjas, met een uitneembare binnenvoering van fleece. Vrij kort na de aanschaf gingen de twee klosjes aan de trekkoordjes van de capuchon stuk, het ophanglusje brak ook. Maar ik droeg de jas -met tussenpozen- tot in februari van dit jaar de rits het opgaf. Ik besloot de jas van inmiddels bijna anderhalf jaar oud niet meer te repareren, maar toevalligerwijs kwam Echtgenoot Yep de aankoopbon tegen. Daarop stond twee jaar garantie beloofd, dus deed ik de jas niet weg maar nam hem mee toen we naar Rotterdam gingen. Ik rekende eigenlijk nergens op, want hé, dingen kunnen stuk na anderhalf jaar gebruik en hoe bewijs ik dat ik de jas normaal gebruikt heb… maar de jas werd terug gestuurd naar de fabrikant en twee weken later kreeg ik een mailtje dat er een vergoeding zou plaatsvinden. Vanavond gingen we naar Rotterdam en kregen het gehele aankoopbedrag terug. Vanzelfsprekend schafte ik een mooie nieuwe jas aan. Wat een buitengewoon coulante afhandeling! Hulde en lof voor Bever Zwerfsport.

Wat ik vandaag maakte: Een kuil

15 April 2015:

Een plantgat voor een perenboom

150415pereboom

Op onze volkstuin staat een oude perenboom, een conference. Jaarlijks produceert hij enkele peren die meestal al door de wespen verorberd zijn voor ze rijp zijn. En al zou de oogst overvloedig en wespenloos zijn, handperen zijn erg lekker maar niet bewaarbaar. Ik wilde graag een stoofperenboom want stoofperen kun je lang bewaren, wespen en vogels blijven er af, en we lusten ze allebei graag. Vandaag werd er een enorm groot pak bezorgd op mijn werk, met daarin de bestelde perenboom. De doos was zó groot dat collega’s grapten dat ze vogeltjes hoorden kwetteren in het verpakte gebladerte. Gelukkig was de boom zelf, eenmaal uitgepakt, van een handzamer formaat.

150415perebloesem
veelbelovende knopjes!,

Vanavond hebben wij onze nieuwe winterrietpeer geplant. Toch wel een moment, een boom planten. Nu maar hopen dat de nieuwkomer zich thuis voelt! En ik heb goed gekeken in de verpakking, maar nee, collega D, er was geen patrijs meegeleverd.

 

 

Wat ik vandaag maakte: Een rondje op de tuin

4 april 2015:

Ik keek even vlug of er al wat groeide, op de volkstuin.

150404bloesem

Het is koud, nat en somber. Langer dan strikt noodzakelijk buiten zijn was vandaag niet aan de orde, maar toch wilde ik even weten hoe het er voor staat op de tuin. Ik ben er al meer dan een week niet geweest. Het schiet nog niet op, het is gewoon te koud. Maar de amandelboom bloeit, die opent elk voorjaar de feestelijkheden. Het komt goed.

Wat ik vandaag maakte: Mijzelf moe

10 maart 2015:

Een stukje volkstuin omgespit

150310A-perceeltje

Bij het maken van volkstuin-plannen (de helft van de pret is het maken van plannen, wij maken dus ook altijd meer plannen dan we menselijkerwijs kunnen uitvoeren) is de communicatie soms wat lastig. “Waar we vorig jaar de uien hadden staan, daar bedoel ik.” “Maar we hadden vorig jaar de rode uien vooraan, en de winteruien stonden op dat grote stuk…” Nu ja. Verwarring alom. Vandaag spitte ik op één van de veldjes de groenbemester onder de grond en vond daarbij nog vier vergeten aardappels (oeps). Op dat veldje staan twee appelboompjes, het wordt begrensd door het dijkje waar de asperges hopelijk straks weer gaan groeien. Ik zag een thema. Dit driehoekje wordt het A-perceel.

Wat ik vandaag maakte: Mijn handen vies

150308vuilehanden8 maart 2015:

Een uurtje ploeteren in de modder

 

Het was mooi weer vandaag. Dus nadat ik Zoon en Schoondochter op Schiphol welkom terug in Nederland had geheten gingen we met gezwinde spoed naar het lapje. Waar de “koude bak” een stukje verplaatst moest worden, daarna vulde ik hem bij met wat nieuwe tuingrond. Het naderende voorjaar laat zich alvast een beetje zien.

150308collage
Met de klok mee: de laatste sneeuwklokjes, de (knopjes van de) eerste amandelbloesem, de rabarber komt weer boven de grond, de rozenstruik van de buren loopt uit.

 

Wat ik vandaag maakte: Een begin

15 Februari 2015:

Het tuinseizoen geopend.

150215

Natuurlijk was ik al vaker naar de tuin geweest, dit jaar. Ik heb gespit en opgeruimd, ik harkte blaadjes en groef wat weerbarstige wortels uit. Maar vandaag was het voor de eerste keer “echt” tuinieren (met de jas uit). Wat een heerlijk zonnige dag. Echtgenoot Yep heeft de lavendel gesnoeid, de tuinbonen zijn gezaaid en de eerste bosuitjes ook.