Winkeltje

In April 2012 bewandelde ik een zijpaadje: Ik haakte een kralenkoord. In de maanden erna bleek ik het zijpaadje toch regelmatig op te zoeken, er kwamen langzaam maar zeker kettingen bij.

130930-kettingen2
Gesorteerd: de eerste ligt onderaan, de nieuwste bovenaan

Ik werd er steeds sneller in en het resultaat werd ook mooier. Het is op de foto niet te zien, maar nummer drie bijvoorbeeld is zo strak en stijf gehaakt dat hij nauwelijks te buigen is. Die maak ik nog wel een keer over denk ik. Tussendoor is ook aardig wat gerecycled. Vooral de blauw-zwart-zilveren was een werk van lange adem. De kraaltjes moeten namelijk van tevoren op de draad worden geregen en in dit geval natuurlijk in de juiste volgorde. Eén kraaltje fout betekent helemaal opnieuw beginnen…. Ik zal niet vertellen hoe vaak ik die heb uitgehaald! (en wat ik daarbij zei)

Gunmetal-zilver-spiraal
Gunmetal-zilver-spiraal

Een paar ervan draag ik zelf graag, maar ik heb er inmiddels tien. Zou ik er een winkeltje in beginnen? Het vaststellen van een geschikte prijs is lastig, er zit gemiddeld voor zo’n 15 euro materiaal in. En héél wat tijd (zie boven)

130930-kettingen

Wat vindt u, lezer? Wilt u misschien een handgemaakte, handgehaakte exclusieve ketting kopen? Voor hoeveel?

 

 

Conserveren

Als je in het bezit bent van een volkstuin heb je vaak een luxeprobleem: Het is onmogelijk om alle opbrengst op te eten op het moment dat het van de tuin komt. Vier kilo sperzieboontjes met zijn tweeën is gewoon te véél. Gelukkig laten peulvruchten zich over het algemeen goed invriezen. Ik heb, door ervaring wijs geworden, dit jaar voor het eerst ook droogbonen in de tuin staan.

Voorraadje knoflook

In de schuur staat een prettige voorraad houdbare spullen: Aardappelen en uien liggen in kratjes tussen kranten en jute zakken. Knoflook hangt in trosjes gevlochten aan het plafond. Winterwortels wachten op consumptie in een laagje zand.

Er zijn veel conserveringstechnieken. Invriezen is wat werk maar wel handig, vooral op het moment dat je, midwinter, na een werkdag snel de maaltijd op tafel wilt hebben.  Inmaken in potten voegt vaak zelfs iets toe. Augurken zijn bitter, echt niet lekker, maar ingelegd in het zuur wél.

Augurken achter glas

Rode bessen vind ik in de vorm van gelei stukken lekkerder dan rauw. Zuurkool maken staat over enkele weken op het programma, ik wil me dit najaar ook eens buigen over het maken van wijn.

de wintervoorraad, afdeling “zoet”

De voorraad in de schuur en een plank vol potjes en flesjes met eigen productie aan het einde van de zomer maakt me diep gelukkig. Ik vermoed dat één van mijn verre voorouders een eekhoorn moet zijn geweest.

 

 

Wasdoekjes

Ik geloof dat wij Nederlanders de enigen ter wereld zijn die washandjes gebruiken. Ik heb geen verwijzing naar een onderzoek om deze bewering te ondersteunen, wel zie ik vaak buitenlandse breibloggers “washcloths” maken. Wasdoekjes dus. Yarnharlot postte er onlangs nog over; de dames van Mason Dixon Knitting breien niet alleen wasdoekjes maar ook vaatdoeken.  En gastendoekjes, en gordijnen en vloerkleden… dat is me wel een brug te ver. Maar die wasdoekjes, dat wilde ik weleens proberen.

130907wasdoekje
wasdoekje

Het is een ideaal breiwerkje voor in de auto of bij de film, gewoon rechttoe rechtaan in gerstekorrel, het kan bijna niet eenvoudiger.

130907wasdoekjes1
witte wasdoekjes

Ik breide er zes in de auto onderweg naar de vakantiebestemming en terug, ik vind het resultaat minstens charmant!

130907wasdoekjes2
Een keurig stapeltje van zes

En natuurlijk heb ik meteen na het voltooien van de eerste mijn gezicht ermee gewassen, dat ging prima. Ik denk dat ik er nog een stuk of wat ga breien. Het is natuurlijk een wat minder glamoureus project, en anders dan dit blogje zullen niet veel mensen ze zien. Maar je bent een zelfmaakfundamentalist of je bent het niet.