Articles from January 2016

Wat ik vandaag maakte: Rabarbercrumble

31 januari 2016:

een zomers toetje

160131crumble

Over drie weken halen we weer een vleespakket op, twintig kilo verantwoord rundvlees voor in de vriezer. Die vriezer wil ik voor die tijd nog helemaal schoonmaken, er moet genoeg ruimte zijn om die hele jaarvoorraad vlees in te vriezen. Dus aten we vandaag preikoekjes, gemaakt van de prei die ik nog in de vriezer had. Ik ontdekte in dezelfde lade ook nog een aardige hoeveelheid rabarber. En zo kwam het dat we vanavond, eind januari Rabarbercrumble als toetje aten. Alvast een klein beetje zomer.

Wat ik vandaag maakte: garen

29 januari 2016

een proefstrengetje

160129garen

Ik spin. Niet elke dag of zelfs maar elke week, maar het is wel fijn om te doen.  Ik twijnde een stukje van dit en van dit samen, het resultaat is op de foto te zien. Ik twijfel of ik er ooit iets mee weet te breien, maar daarvan heb ik wel eens vaker last. En bovendien, het kan ook gewoon genoeg zijn om mooi garen te maken, dat dat het eindproduct is. Hoewel ik dat een moeilijk idee vind, ik lijd aan ernstige nuttigheidsdwang.

Wat ik maakte: Breiwerk ongedaan

27 januari 2016

Een paar breiwerken uitgehaald

160118ribbit

Het achterpand en de voorpanden van het grandpa-vest: het was me te klein

twee derde van een baby-jasje: Bij nader inzien vond ik donkergrijs toch geen babykleur. Ik heb ernaar gezocht maar het is ongeblogd geloof ik… ik nam het op 19 februari 2014 mee naar de film. Zo lang heeft het in de kast gelegen…

Een kwart van een ander babytruitje: het garen was te prikkerig (niet eens gefotografeerd)

Een stukje sjaal: neuh. Niet zo mooi als ik hoopte. Ook niet gefotografeerd.

En dus weer een hoop wol terug naar het stadium van de onbegrensde mogelijkheden. Wel lekker opgeruimd in de kast. En op mijn mentale takenlijstje.

Wat ik vandaag maakte: Een wandeling

26 januari 2016:

De groene route door natuurgebied Oranjezon

160126duindoornSamen met J. wandelde ik een kilometer of vijf door Oranjezon. Altijd fijn wandelen daar, je loopt in een dik uur door bos, langs het strand, door de duinen en ook langs een moerasgebied. De waterstand in het gebied was nogal hoog, sommige paden waren niet begaanbaar en er was een soort van noodbruggetje gefabriceerd om de wandelaar met droge voeten weer bij de uitgang te krijgen. Het was heerlijk buiten!

160126water

Wat ik maakte: Een scheve kraag

26 januari 2016

Een slecht geplaatste overhemdkraag.

160124kraag

Nu ik voor Dochter geen trouwjurk maak besloot ik nog maar een overhemd voor Yep te maken. Ik wilde weleens weten hoeveel tijd me zo’n project kost, dus ik zette mijn klokje op nul, mijn favoriete podcast aan en ik begon. Niet dat ik vind dat er een kosten-baten afweging moet worden gemaakt waarin mijn tijd gerekend wordt, want ik doe het voor mijn plezier. Maar ik was toch wel nieuwsgierig. Na negen uur (in drie sessies) rustigjes doorknutselen zat de kraag er op, de mouwsplitten en manchetten waren klaar, ik had zelfs -heel eigentijds- een tweekleurige knoopsgatenbies gemaakt. Mouwen er in, zoompje er in, knopen en knoopsgaten en klaar! zo dacht ik. Maar toen keek ik beter en zag ik dat de kraag scheef op de kraagstaander geplaatst is. (insert veelkleurige vloek hier…) Echtgenoot Yep dacht nog even “dat zie je toch niet” maar natuurlijk zie je dat wel. Terug naar de tekentafel naaitafel… Dat wordt een paar uurtjes meer.

Waar wij waren: Op de Brafa!

23 januari 2016:

De Brussels Art Fair

Echtgenoot Yep kreeg een uitnodiging voor de Brafa. Dus trokken we ons mooiste pakje aan en reden zuidwaarts.

Er was een kanten sprei uit 1650. Verbazingwekkend vind ik zulke dingen. Dat is door een of meerdere-waarschijnlijk onderbetaalde- kantwerksters met de hand gemaakt.
Er was een kanten sprei uit 1650. Verbazingwekkend vind ik zulke dingen. Dat is door een of meerdere -waarschijnlijk onderbetaalde- kantwerksters met de hand gemaakt.

In dezelfde stand was ook een mutsje uit de 5e eeuw, in Sprang-techniek. Dat kon ik helaas niet fotograferen… maar ik heb het goed bekeken. Men sprangde al lang voor het breiwerk werd uitgevonden.

We zagen eigentijdse kunst... Deze doos met kleurrijke "chocolaatjes" was een meter bij een meter denk ik.
We zagen eigentijdse kunst… Deze doos met kleurrijke “chocolaatjes” was een meter bij een meter denk ik.
Dit was een heel populair kunstwerk. Om deze foto te maken heb ik in de rij gestaan, en later, op sociale media en in de pers-recensies kwam de banaandame terug.
Dit was een heel populair kunstwerk. Om deze foto te maken heb ik in de rij gestaan, en later, op sociale media en in de pers-recensies zagen we steeds de banaandame terug.
En ook lieflijke schilderijtjes. Dit vilkstuin-achtige tafereeltje leek me wel wat.
En ook lieflijke schilderijtjes. Dit volkstuin-achtige tafereeltje leek me wel wat.
Maar toen ik de prijzen hoorde voelde ik mijn gezichtsuitdrukking meer op dit schilderij lijken.
Maar toen ik de prijzen hoorde voelde ik mijn gezichtsuitdrukking meer op dit schilderij lijken.

Een klein werkje van de Koreaanse kunstenares Ihlwa Kim dat wij wel mooi vonden kostte een maandsalaris, we zagen veel prijzen tussen “nieuwe auto” en “nieuw huis”. Er was zelfs een tekening van Herge die een miljoen moest kosten en de duurste antieke munt ter wereld was -op aanvraag- te bezichtigen. Het is dan ook een kunst- en antiek beurs die zich op zijn eigen doelgroep richt, dus op zich is dat logisch. We hebben het allemaal mogen bekijken en we genoten.

 

Wat ik vandaag maakte: Dochter blij

22 januari 2015:

Gewinkeld

Tja. Géén foto natuurlijk!

Het is niet niks: Dochter en Schoonzoon hebben besloten in april te trouwen. Ik kreeg de eervolle opdracht de jurk hiervoor te maken. De bedoeling was géén witte wolk van tule, zowiezo geen wit. Geen echte bruidsjurk, maar een swing dress. Het leek logisch dat we die eerst eens in de winkel gingen bekijken en waar anders dan in een echte speciaalzaak… we gingen naar Notoriousclothing. Waar de gedroomde jurk hing. Zonder dat ik er ook maar een steek van genaaid heb is Dochter voorzien van een buitengewoon feestelijke, goed passende jurk. Fijn! Zij blij naar huis met een tas vol voorpret.

Wat ik vandaag maakte: Spaghetti

21 januari 2015:

Huisgemaakte pasta

160121spaghetti

Op werkdagen komt het er vaak niet van om zelf pasta te maken. Het kost echt maar een minuut of tien, maar dat zijn wel tien cruciale minuten als je tegen zessen thuiskomt met honger. Maar vandaag was ik vrij, ik kon op mijn gemak het griesmeel afwegen en eieren erdoor kneden. Twee van onze kippen leggen behoorlijk grote eieren, zo groot dat het recept 100 gram meel en 1 ei niet meer klopt… dat is hier in huis opgevoerd naar 115 gram meel en een ei. Het uitrollen en snijden van de pasta is het leukste klusje van de week… (ik ben gemakkelijk te amuseren) en de afsnijdseltjes en  randjes houd ik apart. Die kook ik even en dan krijgen de kippen het morgen, daar maken ze weer eieren van.

Wat ik zag: The Danish Girl

19 januari 2016

Een mooie film

160119danishgirl

Om Oscar-kandidaat The Danish Girl te zien reden we naar Vlissingen. Kunstenaar Einar Wegener was de eerste man die zich een vrouw voelde en daadwerkelijk geopereerd werd om lichamelijk ook een vrouw te zijn. Hij/zij wordt gespeeld door Eddie Redmayne, die met zijn expressieve ogen alle onzekerheden en twijfel heel invoelbaar speelt, ook als hij eenmaal Lili Elbe is, is hij overtuigend. De hoofdprijs gaat wat mij betreft naar Alicia Vikander, die de rol van zijn -ook schilderende- vrouw speelt. Aanvankelijk moedigt ze de verkleedpartijen aan en portretteert hem in mooie jurken, maar ze raakt haar echtgenoot kwijt… ze verlaat hem en later Lili echter niet. Echte liefde. Natuurlijk was er in die jaren geen precedent voor transgenders, er waren geen woorden voor en waarschijnlijk erg weinig begrip. (En al helemaal geen medische ervaring, Lili heeft vijf (!!) operaties ondergaan, waaronder een baarmoedertransplantatie…)

Buiten de acteerprestaties is de film een plaatje om te zien. Mooie beelden van Kopenhagen en Parijs, geweldige kleren. Behalve ik en twee vriendinnen waren er nog een stuk of twintig vrouwen in de zaal, geen enkele man. Hoewel, zoals een van de aanwezigen puntig opmerkte: “we dat natuurlijk niet zeker weten”

 

Wat ik vandaag maakte: Een meeneemlunch die ik niet meenam

19 januari 2016:

Noedelsoep in een weckpot.

160119noedelsoep

In onze krant verscheen een column-met-recept van de door mij erg bewonderde Karin van het antipakjeskookboek. Ik lust de instant noedelsoep die ze in de column  te lijf gaat best graag… maar ik snap ook dat dat geen gezond voedsel is. Haar “Noedelsoepje in een pot om op het werk de blits mee te maken” is daarom een geweldig goed idee. Gisteren aten we kip dus drukte ik een stuk gare kipfilet achterover en volgde het recept. Nouja, bijna. Ik had geen diepvrieserwten, ik had ook geen verse gember in huis. Wel gembersiroop, dus deed ik daarvan een eetlepel erbij. Vandaag at ik het op. Gewoon thuis. En ik besloot ter plekke dat ik dat vaker ga doen en dan wèl om mee te nemen. Van zo’n Indomietje (zoals wij de pakjes instant noedelsoep-met-kunstmatige-smaakjes noemen) kan ik er drie op en dan lust ik best nog wat, maar deze verse noedelsoep was een behoorlijke lunch, bijna teveel. Wat een vondst.