Keuken

Wat ik vandaag maakte: een maaltijd

3 augustus 2014:

Ons diner (bijna) geheel samengesteld uit de oorlogstuin

140803maaltijd

Op mijn bordje vanavond: Boterraapjes, gesmoord met honing en hazelnoot, tuinboontjes en sperzieboontjes, verschillende soorten aardappel met ui uit de oven. De honing kwam uit de winkel, de gebakken spekjes die erover gestrooid zijn groeiden ook elders. Maar verder komt deze hele maaltijd uit de oorlogstuin De buurvrouw vertelde dat een paar colporteurs afgelopen week hun taak vergaten bij het aanwijzen en benoemen van alle groenten die er groeien. Ik moet bekennen dat één groente die er staat volgens mij in 1918 nog niet bekend was: er staan chioggia bietjes. Maar oppervlakkig beschouwd zien die het hetzelfde uit als rode biet.

Wat ik maakte: niets, niets…

28 juli 2014:

Gebakken vis zoals het niet moet.

(voor wie het echt wil zien staat een foto van het resultaat hier)

Vriendin H. bezorgde me een pot met panko. Een Japans soort van paneermeel, grof van textuur. Het lijkt het meest op broodkruim, na bereiding vormt het een verrukkelijk krokant korstje. De dag na een diner bij Katseveer vind ik het moeilijk te bedenken wat ik koken moet, na de prachtig opgemaakte borden en de geweldige smaken die chef Rutger ons voortovert word ik als gemiddelde thuiskok op zijn minst onzeker. Vaak eten we dus pannenkoeken, of een omelet op zulke dagen. Gisteren besloot ik tot Fish and Chips. Ik paneerde de vis met bloem-geklopt ei-Panko en bakte de zaak, maar het werd niks. De paneerlaag viel van de vis af, het hele gerecht werd een rommeltje en vreselijk vet. Jammer.

Wat Yep maakte: Pruimenjam

21 juli 2014:

Pruimenjam.

140721pruimenjam

H. en L. vroegen of we ook wat pruimen wilden van de boom in hun pas verworven tuin. Best wel! antwoordden wij, waarop Yep na een bezoekje thuiskwam met een tas vol. Minstens vijf kilo. Heerlijk waren ze! We aten pruimen bij het ontbijt, bij de lunch en als toetje. En ook als tussendoortje. We deelden de rijkdom met buren en collega’s, maar het ging niet op. Eten weggooien is niet de bedoeling, maar conserveren kost tijd én energie… en daar had ik wat weinig van. Dus heeft Yep een avond doorgebracht met pruimen ontpitten, potten steriliseren en jam koken. Het is een prettig frisse jam geworden, met een prachtige kleur.

Wat ik vandaag maakte: een salade

17 juli 2014:

Een maaltijdsalade met tuinbonen en geitenkaas 140716salade

Onze volkstuin en peulvruchten, het wil dit jaar niet combineren. Erwtjes en sperziebonen kwamen simpelweg niet boven de grond, de paar tuinbonen die níet bezweken onder de zwarte bonenluis wil ik eigenlijk niet meer opeten… Ze zien er niet zo lekker uit. Ik heb nog hoop dat de Fryske Waldbeantsjes voor wat oogst gaan zorgen. (Ik weet het, ze zijn enigszins verdwaald hier in Zeeland, maar de plantjes houden zich goed. Af en toe zeg ik iets in het Fries tegen ze, bijvoorbeeld: “Earrebarre!” en dat lijkt ze echt te helpen) De “oorlogstuin” bracht gelukkig wél een paar handen vol tuinbonen voort die feestelijk geconsumeerd zijn. In een salade met sla, tomaten en gedroogde tomaten, wat geitenkaas en gebakken spekjes. Een dressing van honing en mosterd en een handje gehakte dille, erbij wat krielaardappeltjes uit de oven. Zo lekker, je kunt alleen maar hopen dat we volgend jaar meer tuinbonen hebben!

Wat ik vandaag maakte: Sjalotjes schoon

16 juli 2014:

Twee en een halve kilo sjalotjes

140716sjalotjes

Gisteren tijdens een vlugge trip naar de volkstuin haalde ik alle sjalotjes uit de grond en nam ze, inclusief aanhangend zand en knisperend droog loof mee naar huis, een emmer vol. Vanavond beoefende ik het bijna vergeten “bollen pellen” een klusje dat vroeger in Noord Holland een lucratief vakantiebaantje was als je nog te jong was voor een “echt” vakantiebaantje*. Nu ligt er twee en een halve kilo sjalotjes op de tuintafel als een kunstwerk van Richard Long om nog een dag of twee na te drogen, waarna ze koel en droog in de schuur worden opgeslagen. Later deze week is de knoflook aan de beurt.

*een echt vakantiebaantje betekende in Haarlem: Voor een uitzendbureau chocoladeletters inpakken aan de lopende band bij de Droste fabriek.

Wat ik vandaag maakte: kipgerecht

7 juli 2014:140707kip Kip uit de oven. Voor het eten van vandaag had ik een idee opgedaan uit een uitzending van De Wilde Keuken. Wouter Klootwijk volgt daarin de kippen die na een kort leven van eieren leggen panklaar ingevroren naar Afrika worden geëxporteerd*. Voor de Nederlandse markt zijn deze kippen niet meer geschikt, wat hier in de supermarkt ligt zijn vleeskuikens die nooit oud genoeg voor hun eerste ei zijn geworden. De kippen die wel eieren gelegd hebben zijn de zogenaamde soepkippen. In Togo worden deze eerst langzaam gestoofd in bouillon en daarna pas gekruid en gebakken. Dat probeerde ik ook, hoewel ik niet aan zo’n soepkip weet te komen. Ik pocheerde een supermarkt-kippetje een half uurtje in bouillon, en daarna kruidde ik het en bakte het in een ovenschaal met worteltjes, sjalotjes en roze aardappelen uit eigen tuin. Het zag er prima uit, maar het was niet erg lekker. De kip was aan de taaie én aan de flauwe kant.

 

*Ik kon de uitzending niet meer vinden op Internet.

Wat ik vandaag maakte: Kersen in

30 juni 2014:

kersen op lichte siroop.

140630kersen

De kersenboom bezorgt ons manden vol met kersen. Meer dan we op kunnen, en dat is verbazingwekkend, want we kunnen er véél op. Vanavond ontpitte ik twee kilo, (en toen had ik nog anderhalve kilo over) en kookte ze kort in een siroopje van 1 liter water, 350 gram suiker en een stevige scheut rode port. Nu staan er drie grote potten af te koelen op het aanrecht. In december eten we roomijs met warme kersen als toetje. Klein nadeel bij al dit grote voordeel is dat het een dag of drie duurt voor mijn handen weer toonbaar zijn.

Wat ik vandaag maakte: Raapjes

29 juni 2014: Boterraapjes, gestoofd met honing en tijm. 140629raapjews Voor ons huis hebben we het “oorlogstuin” project dit jaar voortgezet. Of eigenlijk heeft Echtgenoot Yep dat gedaan, ik heb me er niet veel mee bemoeid. Vandaag haalde hij een bos meiraapjes uit de grond. Bij nader inzien waren dat geen meiraapjes, (het is tenslotte al juni :-)) want meiraapjes zijn in het algemeen paars-wit. Die uit onze tuin bleken Gele Navets oftewel boterraapjes te zijn. Dat is niet erg want die zijn kennelijk óók historisch verantwoord. Ik vond toen ik er meer informatie over zocht zelfs een verhaal over Goethe, die deze raapjes per postkoets naar Weimar liet aanvoeren omdat hij ze zo lekker vond. 1406296garerapen Ik schilde ze en sneed ze in partjes, waarna ik ze stoofde met een beetje boter en een lepel honing. Daarna strooide ik er wat geroosterde hazelnoten en verse tijm over en complimenteerde tijdens het eten Echtgenoot Yep met het kweken van zoiets lekkers. Je snapt niet dat dit als groente ooit vergeten heeft kunnen zijn. Goethe was zo gek nog niet.

Wat ik vandaag maakte: Risotto

27-6-2014:

Risotto met erwtjes en garnalen

140627risotto
Ik had mijn onderwerp van vandaag al opgegeten voor ik aan de foto dacht. Deze heb ik van het Internet.

Sjalotje in kleine snippers snijden en in een pan met een dikke bodem met een beetje olie zachtjes fruiten tot het net niet kleurt. Koffiekopje vol risottorijst erbij, bakken en roeren tot alle korrels “glazig” zien en net niet springen. Dan afblussen met een stevige scheut witte wijn, bij voorkeur droge (die je aan de wijnvoorraad van je Echtgenoot hebt ontworsteld). Daarna onder doorlopend roeren steeds een scheutje warme bouillon toevoegen tot de rijst gaar is. Dit stadium van risotto, het roeren, is prettig zen. Dan een half pak diepvriesdoperwtjes* toevoegen, nog even doorroeren tot die ontdooid en gaar zijn. Vuur uit, deksel op pan. Per persoon drie of vier grote garnalen bakken op hoog vuur met knoflook, afblussen met wat citroensap of met wat ketjap en chilisaus. Klontje boter en desgewenst nog wat zout en peper door de risotto roeren en presto! Eten.

*Van de 120 erwtjes die ik zaaide in de volkstuin zijn er 112 niet opgekomen. De overige acht maken weinig haast. Diepvries dus. Tja.