Alles kan zelf gemaakt worden
17 januari 2016:
Winterstop op de volkstuin
We gingen eens kijken hoe het ervoor staat op ons lapje
We hebben een uurtje besteed aan het schoffelen en harken van de braakliggende bedden. Het zou fijn zijn als het nu even ging vriezen, zei ik tegen Yep, dan groeit het onkruid dat we nu losgeschoffeld hebben niet meer aan. Ik werd op mijn wenken bediend: de temperatuur zakte onder het nulpunt.
16 januari 2015:
Boijmans van Beuningen
Naar Rotterdam gingen we. Dus. Met de kapotte frituurpan, en een bril die bijstelling behoefde. De kookwinkel hield ons een uurtje van de straat, waarna nog een halve middag vrij te besteden over was. In het voorbijlopen had ik een klein incidentje bij stoffenwinkel Schroder, waarna ik ineens twee lapjes in mijn tas had. Tja.
In museum Boijmans Van Beuningen was van allerlei moois te zien, een tentoonstelling over Bosch en Bruegel en tijdgenoten. Dat was op zichzelf genoeg om alle tijd te vullen, er was op ieder schilderij zoveel te zien! Maar ik was ook wel geïnteresseerd in drie nieuwe stukken van Viktor en Rolf, die onlangs geschonken zijn. Deze collectie is gebaseerd op het werk van Van Gogh, vandaar de kleuren, de korenaren-hoofddeksels en de bloemen. De stoffen zijn van Vlisco. Prachtig! Niet erg draagbaar als kleding, maar erg bijzonder als object.
16 januari 2016:
Ik ben meer van de wegwerpmaatschappij dan ik wil toegeven.
Vorige week stopte ons elektrieke frituurpannetje ermee. Een paar dagen later moest Echtgenoot Yep naar Rotterdam om zijn nieuwe bril te halen, dus reed hij meteen even langs het paradijs Het Kookpunt om een nieuwe te kopen. Zo duur was hij tenslotte niet geweest en met al die frieten in de vriezer wilden we ook niet zonder. Bij Het Kookpunt werken alleen maar aardige, behulpzame en deskundige mensen, die Echtgenoot Yep geen nieuwe friteuse wilden verkopen… hij moest de kapotte ter reparatie brengen, daar bleek 10 (!!) jaar garantie op. Het is erg, we hebben allebei helemaal niet aan repareren gedacht. Vandaag stond er wéér een ritje Rotterdam op de agenda, dus maakten we van de gelegenheid gebruik om de kapotte frietpan in te gaan leveren. Daarvoor moest natuurlijk de aankoopbon ook boven water komen. Al zoekende in de doos met gebruiksaanwijzingen en dergelijke troffen we de papieren van nog vijf (!!!) huishoudelijke apparaten die sinds 2007 in onbruik waren geraakt, of stuk en zonder al te veel nadenken naar de stort gebracht. Okee, de strijkbout was niet meer te redden, de Miele koelkast ook niet. Maar toch.
15 januari 2016:
Een weekje vrij in het vooruitzicht.
Uit 2015 had ik een aantal vrije dagen over. Die neem ik volgende week op. Anderhalve week vrij, waarin ik van plan ben allerlei kleine klusjes af te maken die al een tijd liggen te wachten. Ik heb een vest waar een rits in moet, er zijn minstens drie breiwerken waarvan ik denk dat ze beter weer garen kunnen worden. Er is een boek dat ik graag wil lezen en een film waar ik heen ga. En ik hoop ook op een béétje tuinweer want zoals het de laatste dagen geregend heeft… ik denk dat ik de volkstuin niet zonder lieslaarzen kan benaderen.
11 januari 2016:
Gemalen cashewnoten
Sinds ik begon met het zelf maken van pindakaas heb ik het niet meer gekocht, zelfgemaakt is lekkerder, makkelijk en goedkoop en Echtgenoot Yep besmeert er dagelijks zijn boterham mee. Toen ik onlangs na een feestje een grote zak vol gezouten cashewnoten in mijn handen kreeg gedrukt besloot ik naar het voorbeeld van Clothilde daar cashewnotenpasta van te maken. Nóg goedkoper! (want gekregen) zo dacht ik. Ik spoelde de helft van de noten af onder de kraan, want tja, ze waren gezouten. De afgespoelde noten droogde ik even op de bakplaat in de oven, waarna ik de afgespoelde én de gezouten noten aan dezelfde routine onderwierp als de pindakaaspinda’s: In de keukenmachien en draaien. Het lukte prima! Maar eerlijk is eerlijk… zelf vind ik pindakaas lekkerder dan dit. Het is wat vlak van smaak. Pinda’s leuk ik altijd op met wat sambal, of cayennepeper als ik ze tot pindakaas verhaksel, misschien moet cashewnotenpasta ook wel een beetje extra “chi”. Ik weet alleen niet goed met wat ik dat moet doen, ik zal er eens mee experimenteren.
10 januari 2015:
Winterse tomatensoep
Het ultieme troostvoer voor druilerige zondagen. Tomatensoep met balletjes, vermicelli, prei, worteltjes en selderij. Op grootmoeders wijze, zeg maar.
5 januari 2015:
Een nieuwjaarsreceptie voor onze klanten
Dat was een leuk idee: We nodigden al onze klanten uit voor een nieuwjaarsborrel. Er kwamen er een heleboel, het was een gezellige drukte in de winkel. Het strekt ons tot eer dat, ondanks alle geroezemoes, men elkaar probleemloos kon verstaan.
4 januari 2016
voorgebakken diepvriesfrieten
Het is ongewoon warm voor januari, dus ook in onze schuur. Daar ligt allerlei voorraad, die we koel willen bewaren. Maar met deze temperaturen beginnen de witlofwortels die liggen te wachten tot ze in de kelder mogen alvast voor zichzelf en de opgeslagen winterwortels zijn slap (maar gelukkig ook bijna op). Het grootste probleem zijn de aardappels: 2015 was een goed aardappeljaar voor ons, ik heb nog een kilo of 25 Carolussen liggen. Die allemaal optimistisch beginnen uit te lopen. Op een familiebijeenkomst probeerde ik dus aardappels te slijten, weggooien wil ik niet. Toen vertelde Zwager H. dat het goed mogelijk is om zelf voorgebakken patat in te vriezen…. Eureka! Waarom was ik daar zelf niet op gekomen? Zodoende heb ik een middag besteed aan schillen, wassen, snijden en voorbakken, afwegen en invriezen. Vanavond doe ik nog een paar kilo. Niet dat ik zo de hele voorraad verwerken zal, zoveel patat eten we niet eens, maar het scheelt weer.
3 januari 2015:
Brieven rondgebracht
In de eerste week van januari krijgen alle leden van de volkstuinvereniging hun factuur en de uitnodiging voor de jaarvergadering. Bijna allemaal wonen ze in Goes, meestal brengen we de post zelf rond. Gisteren deden Echtgenoot Yep en ik ongeveer de helft van de brievenronde lopend, een pittige wandeling. Wel leuk, je ziet heel andere stukken van de stad dan waar je normaal komt.
2 januari 2016:
Naar de kunsthal.
We moesten naar Rotterdam voor een boodschap, dat breidden we uit met een bezoekje aan de Kunsthal.
Er was een kleinere tentoonstelling van breiwerk in de mode. Heel extravagante stukken naast twinsetjes van Chanel, breiwerk met ongewoon materiaal…
Ook leuk dat ik in de museumshop het verzameld werk van Loes Veenstra zag liggen, naast breikits van Ja-wol. Een Rotterdams breifeestje