in beweging

Wat ik vandaag maakte: Schoon

16 augustus 2016:

Rommel opgeruimd

160814rotzooi

Vandaag waren we een paar uur aan het strand, op Neeltje Jans. Heerlijk zwemwater, de zon scheen… geweldige middag. Toen we terug liepen naar de auto raapten we alle rommel, plastic en blikjes die we zagen liggen op. De hoeveelheid plastic in de natuur is zorgwekkend, er worden regelmatig strand-opruimdagen georganiseerd, waarbij schokkende hoeveelheden afval worden verwijderd. Maar dat is alleen maar aan het strand en ook maar één dag… we zouden elke dag en overal een beetje opruimdag moeten hebben.

Wat ik maakte: Een busreis naar Londen

29-31 juli 2016:

Een workshop in Londen

160730missoni

Loret Karman organiseerde een “Busje breien” naar Londen. Vrijdagavond met zeventien breiers in een bus, zaterdagochtend vroeg arriveren in Londen. Daar een dag doorbrengen met een workshop in het Fashion and Textile Museum, waar op dit moment een tentoonstelling over de Italiaanse modeontwerper Missoni gaande is. Zaterdagavond weer in de bus, zondagochtend weer in Nederland. Het museum was prachtig en de workshop bijzonder inspirerend. Grappig dat ik, nadat ik in de loop van de dag de schilderijen en kledingstukken een keer of wat met steeds een andere opdracht bekeek, ze ook heel anders zag dan aan het begin. Zoiets geeft je wel stof tot nadenken.  Ik zag ook kans om tussendoor nog wat te winkelen op de BoroughMarket (heerlijke kaas!) Zo’n nachtelijke busreis, dat is wel een Spartaanse manier van reizen. Slapen in een krappe stoel, elke paar uur is er iets aan de hand waarvoor je wakker moet worden: paspoortcontrole, een boot… Hulde aan Echtgenoot Yep die me ‘s morgens om half vijf (!!) bij een verlaten metrostation in Rotterdam kwam ophalen. Het kostte me de hele zondag om er van te herstellen. Maar wat was het leuk!

Ernestine schreef er ook over.

Wat we maakten: Een uitstapje

23-24 juli:

een tripje naar Eindhoven

kunstwerk in de Pont
kunstwerk in de Pont

We waren toerist in eigen land. Het was grappig dat we het centrum van Eindhoven al aardig kennen van onze jaarlijkse bezoekjes aan Glow, maar we het nog nooit bij daglicht zagen. Nu dus wel. We gingen naar het Van Abbemuseum, we wandelden door de stad, we kochten een tuinkabouter (ja echt!) en we aten geweldig lekker in het hotel. Vandaag reden we terug via Tilburg, waar we rondkeken in de Pont, en in het Textielmuseum. Wat een fijn weekeinde.

Wat wij namen: een duik

20 juli 2016:

Zwemmen in de Oosterschelde

de foto is niet van mij. Maar zo zag het er uit.
de foto is niet van mij. Maar zo zag het er uit.

Het komt toevallig goed uit met het getijde, nu het weer zo warm is: Na werktijd is het precies hoog water. Dan rijden we naar het Goese Sas en wandelen de duiktrap af en de Oosterschelde in. Zwemmen! Er is soms wat wier, een enkele kwal zwemt rond, maar er zijn weinig of geen andere badgasten en het water is heerlijk. Gisteravond zagen we een bruinvis springen toen we zaten op te drogen in het zonnetje. We wonen hier heerlijk met al dat moois zo vlak bij.

Wat we maakten: Een wandeling

10 juli 2016

Een rondje om Oud Sabbinge

 

De Vereniging Het Zeeuwse Landschap gaf ons, toen wij lid werden, een boekje met een aantal wandelroutes. Gisteren liepen we nummer 9 met een lunch in de rugzak om halverwege te picknicken. Het was prachtig weer, Zeeland liet zich van zijn mooiste kant zien.

Wat ik vandaag maakte: Zin.

30 juni 2016

toch maar naar fysiofitness

Bij gebrek aan een leuke foto deze vier heren die wél plezier hebben met fitness-apparatuur…

Een jaar of vier geleden kreeg ik last van mijn knie. We kunnen wel opereren zei de orthopeed, maar je kunt het ook met fysiotherapie proberen. De fysiofitness heeft de knie al die tijd netjes in het gareel gehouden, elke donderdag werk ik me door een uur oefeningen heen in een klein zaaltje met een stuk of wat lotgenoten. Ik vind het vre-se-lijk. Saai. Dus elke week denk ik: Ik heb geen zin. En dan denk ik ook altijd aan mijn moeder, die in zo’n geval, heel voorspelbaar, zei: Dan maak je maar zin.

Wat ik vandaag maakte: Er een gezellige dag van.

28 juni 2016:

Yvonne op bezoek!

160628lathyrus

Uit het oog is niet uit het hart, Yvonne kwam een dagje naar het verre zuiden. Tot 2007 woonden we een stuk dichter bij elkaar. Het was meteen weer gewoon vertrouwd gezellig, of we elkaar vorige week nog spraken. We deden een rondje door de volkstuin en plukten aardbeien en een bosje lathyrus en lavendel. We keken uit over de Oosterschelde, we kookten een eenvoudige maar heerlijke maaltijd samen. Maar vooral praatten we bij. Dat was fijn!

Wat we vanavond aten: Foodtruckvoedsel

25 juni 2016:

Festival de Veste

mijn toetje: Een kinderijsje
mijn toetje: Een kinderijsje

Er was van allerlei feestelijks te beleven aan de Veste, maar we hebben vooral genoten van de foodtrucks. De voorspelde regen beperkte zich tot vijf spetters, de satéboss grillde zijn sateetjes, de dames van car-paccio maakten geweldige salade caprese en de tacobakker had de hele avond een lange rij voor zijn loket. Gezellig! en de jaren-80 discomuziek paste prima.

Wat ik vandaag maakte: Het laat

22 juni 2016:

fileleed

160622fileIk ga niet graag met de auto op weg als ik alleen reis. In de trein of bus kan ik fijn breien, of lezen en als ik wat vertraging heb kan ik nog steeds breien of lezen. Deze week werkte ik een paar dagen in ons filiaal in Oostburg, en dat is met het openbaar vervoer wel érg lastig aan te reizen. Met de auto erheen dus, en geen breiwerk mee. Dat laatste betreurde ik toen vandaag de Westerschelde tunnel afgesloten werd na een akelig ongeluk en ik twee uur in een volkomen onbeweeglijke file doorbracht.

 

Wat ik maakte: een fietstochtje

10 juni 2016:

Ladies Night Ride

160610ladiesride

Ik heb zo mijn gedachten bij sommige soorten van fondsenwerving voor goede doelen. Vooral als het in de vorm van loterijen met grote geldprijzen gebeurt. En lang heb ik ook gedacht dat mensen die een berg op fietsen of naar Kaap de Goede Hoop skelteren vooral voor zichzelf op pad gaan en het goede doel een leuke manier is om de reis mede te financieren. Maar dat is erg kort door de bocht. Ik sprak deelnemers aan Alpe d’huzes,  de verhalen gaan zonder uitzondering over saamhorigheid, samen verwerken van verliezen en (zelf) overwinning. Ondanks dat ook de organisatie van Alpe d’huzes al eens negatief in het nieuws is geweest. En met een collectebusje langs de deuren is misschien ook niet meer de methode om de middelen voor een goed doel te vergaren. Er is genoeg stof tot nadenken…

Ik deed samen met Marlize mee aan de Ladies Night Ride, een fietstocht waarvan de baten voor kankeronderzoek zijn. We reden 15 kilometer (maar 30 kon ook) met 500-zoveel andere vrouwen. Gehuld in gele T shirts en op onze gewone stadsfietsen. Het was erg gezellig! Bij de aankomst op de Grote Markt kregen we een roos en een “goodie bag”. Er liep een ook Bekende Nederlander rond. Maar ik ben nogal wereldvreemd in die dingen…. ik heb géén idee wie Fred van Leer is.