kleren – Page 7 – Lies-en-place

Wat ik maakte: Een overhemd

8 september 2015:

Een heus overhemd voor Echtgenoot Yep.

Ik sloopte een oud, maar goed passend overhemd van Echtgenoot Yep en naaide volgens dat patroon dit exemplaar. Met als routeboekje het onvolprezen “Shirtmaking” van David Coffin. Ik had al eerder voor mijzelf overhemdachtige blouses gemaakt, maar dit was nieuw voor me. De opzet was het shirt zó goed te maken dat hij het met een stropdas en een pak als werktenue kan dragen. En natuurlijk met perfecte pasvorm, beter dan gekocht, zeg maar. Eén van de struikelblokken was de tussenvoering van de kraag, plakvlieseline (wat door Knip en Burda wordt aangeraden voor zoiets) is niet erg stevig, en gaat na één keer wassen bobbelen. Niet professioneel. Ik vond bij Acorn Fabrics de juiste, stijve tussenvoering. Het moeilijkste van het hele proces was om aandachtig en nauwkeurig te blijven werken… één scheef stikseltje en de hele professionele uitstraling is weg. Ik vind het resultaat uiteindelijk heel niet slecht!

De pijnpunten: De schouderpas is iets te breed, aan de mouwsplitten kun je ook zien dat de mouwen een beetje te lang zijn. — De pijnpunten: De schouderpas is iets te breed, aan de mouwsplitten kun je ook zien dat de mouwen -misschien daardoor- een beetje te lang zijn. Vreemd, toch? Ik heb héél precies het andere overhemd nagemaakt.

De knoopsgaten zijn ook niet perfect. Daar moet ik nog op oefenen! Wel een goed gelukte kraag, hoewel hij meestal geen stropdas draagt en het bovenste knoopje open.

Hier ben ik dan weer trots op: De mouwinzet is rondom met een platte naad afgewerkt. Dat hoort zo, maar op een ronde naad zoals de armopening is dat lastig te maken.

Tijdens het naaien bleef dit liedje maar door mijn hoofd spoken. 🙂

Wat ik maakte: Een rokje voor K:)dootje

afgelopen maand zo’n beetje:

Een rokje op maat

Al eerder berichtte ik over de Linton Tweed. Inmiddels is het eerste rokje dat ik ervan maakte klaar. Ik heb heel wat technieken uit het Handboek voor couture gebruikt hiervoor: Een tussenvoering, hongkong-afwerking op de naadranden, onzichtbaar ingezette rits, een zelf gesneden biaisband voor de zoom en een gevoerde tailleband… Maar wat een leuk project was dat!

150814rokje2 — voering, tussenvoering, biais-zoom en hongkong-finish.

August 7, 2015August 7, 2015

Wat ik maakte: Plannen dus.

7 augustus 2015:

Nieuwe projecten

Niet gehinderd door enige realiteitszin (wat betreft de hoeveelheid uren die er in een dag gaan, dat vooral) en erg geïnspireerd door dit boek (de schrijver ervan is op zijn minst monomaan, maar beschrijft wel uit-put-tend hoe het moet en hoe het heurt) en door Carolyn (die óók een baan heeft maar wel daarbij prachtige overhemden maakt voor haar man én haar zoons, naast alle kleding die ze zelf draagt) en door deze website (eikel stoffen, jawel) heb ik besloten dat een overhemd voor Echtgenoot Yep toch ook zelf gemaakt kan worden. Dus kocht ik bij diezelfde eikelstoffen twee en een halve meter chique poplin, leerde het boek bijna uit mijn hoofd en legde beslag op een goed passend maar inmiddels afgedragen overhemd van Echtgenoot Yep teneinde de pasvorm te kopiëren. Maar eerst ga ik een -inderdaad niet passende- jurk afmaken. En nog een reparatie uitvoeren aan een rok van schoonzus E. En ik heb een Noorse trui op de pennen. Hm. Die hoeveelheid uren in een dag, daar moet toch iets aan te doen zijn…

August 5, 2015August 5, 2015

Wat ik vandaag deed: Twijfelen

5 augustus 2015:

Een halve jurk.

Van een Vlisco-lapje besloot ik een doorknoopjurk te maken, met name McCalls 6696. Maar hoe verder ik kom, hoe minder leuk ik de jurk vind. Ik vrees dat hij me net niet lekker past, maar dat weet ik pas zeker als ik een stuk verder genaaid heb. Ik probeer mezelf te overtuigen dat ik er, als het dan geen leuke jurk wordt, altijd nog veel van leer voor een volgend project. (Ik heb namelijk een Plan, maar daarover een volgend blogpostje.) (Het kan ook zijn dat datzelfde Plan me meer bezighoud dan dit project en ik het daarom niet meer zo leuk vind.)

Lastig.

July 22, 2015July 22, 2015

Wat ik vandaag maakte: Een proefnaadje

22 juli 2015:

Een proefje “Hong kong seam”

Samen met J. kocht ik een lap stof bij Linton Tweed, om er voor allebei een rokje van te maken. Van de week knipte ik de stof voor haar rokje maar ontdekte meteen dat de stof erg doorzichtig is én erger rafelt dan een huwelijk van Britney Spears. Een tussenvoering is de oplossing om het doorkijken te beperken (de voering die J. koos is knalroze). Het werken met zo’n tussenvoering heb ik geleerd op modevakschool, geen probleem. De mooiste methode om dat rafelen te stoppen is een zogenaamde Hong Kong finish. Ik heb wel een half uur gegoogeld op zoek naar een vertaling, maar die kan ik niet vinden…. de Hong Kong naadafwerking is op school ook niet behandeld. Het is een bewerkelijke methode maar wel een heel mooie, waarbij de geknipte randen van de stof netjes ingepakt worden in een reepje andere stof. Zie foto en zie uitleg in deze link. Ik zorgde vanavond dat mijn binding voorgekrompen was en knipte er reepjes van. Daarna heb ik het Hong Kong finishen eerst even geprobeerd, met een snipper van de dure tweed. Dat wordt vast mooi.

July 14, 2015

Wat ik vandaag maakte: Een jurk dicht

14 juli 2015:

Een doorknoopjurk veranderd in een gewone jurk

150714bootjes2 — Helaas geen foto van mijn eigen exemplaar, het is al te donker.

In de uitverkoop kocht ik dit jurkje-met-zeilbootjes. Het is een doorknoopjurk, en het is gemaakt van een prettig rekbare tricot. Probleem met dit jurkje is dat de overslag niet erg breed is. En dat daarom de stof tussen de knopen wijkt en zodoende doorkijkjes naar ondergoed en buik biedt. Dat is niet omdat hij te klein is, dat gebeurt bijvoorbeeld al als je gaat zitten met de jurk aan. En het is bepaald ongewenst. Zelfs als je een strakke bruine buik hebt* én bijzonder fraai ondergoed aan** leidt zo’n rijtje doorkijkjes middenvoor de aandacht erg af van belangrijker zaken. En níet gaan zitten is op den duur ook geen oplossing. Gelukkig is de stof erg rekbaar, zoals ik al zei, dus naaide ik vanavond met een blinde zoomsteek de knopenrij dicht. Nu is het een over-het-hoofd-aantrek jurk, met een ornamentele rij knopen middenvoor. Waartussen geen doorkijk meer mogelijk is.

*heb ik niet

** heb ik niet vaak

June 25, 2015June 25, 2015

Wat ik vandaag maakte: Lang niet zoveel als ik zou willen.

25 juni 2015: De stof voor een jurk geknipt. Een van de lapjes die ik vorig jaar in Helmond kocht is voorbestemd een jurk te worden, ik wil McCalls 6696 ervan maken. Inmiddels is de stof geknipt, maar echt opschieten doet het verder niet. Het is mooi weer, de volkstuin roept, de racefiets wil buiten spelen, er zijn barbecues en uitstapjes, ik wil naar de film en sporten en tussendoor wil ik ook nog werken. Ik moet mezelf soms vermanend toespreken, dat ik het voor de leuk doe, dat naaien. Dat het geen ramp is als deze jurk in 2016 pas af is, dat van haastige spoed zelden een mooie jurk komt.

150625Minoes in de zon — Bonusfoto! Minoes doet niet aan te lange to-do lijstjes. Er is zon, dus dan ligt ze in de zon, met de pootjes gekruist.

June 10, 2015June 10, 2015

Wat ik vandaag maakte: Een shirt

10 juni 2015:

Een liberty-bloesje.

Van het Parijse Liberty-katoentje maakte ik een Granville shirt.

Bij het vorige exemplaar zag ik nog een paar kleine dingetjes die beter konden, dus dat heb ik bij deze versie veranderd: Iets minder ruimte in de rug, maar iets meer in de schouders. Ook paste ik het model nog wat meer aan mijn wat smalle heupen aan. Op het laatste moment besloot ik ook dat de manchetten best wat minder wijd konden. Dus kwam in de mouw een plooitje, zoals dat ook bij heren-overhemden gedaan wordt. De liberty-katoen is dicht geweven maar erg dun, ik kon niet onderscheiden of er een voor- en achterkant in de print te zien is. Het is wel fijne stof om te verwerken, het gaat -met een ander printje natuurlijk- op mijn verlanglijstje voor een volgende shopping-trip. Ik voerde de schouderpas met een stuk van een oud shirt van Echtgenoot Yep, de knoopjes zijn uit dezelfde bron gerecycled. Ik ben best tevreden!

Wat ik vandaag maakte: Een keuze

3 juni 2015:

Ik nam een wat late beslissing

Ik kocht in Parijs een lapje Liberty-katoen. Internationale klasse, niet? Een Nederlandse koopt in Parijs een Brits product. Ik koos een blaadjesmotiefje, verschillende groenen en grijzen op een lichte achtergrond. Ik wil er een shirt van naaien, hetzelfde als deze. En ook met de knopenbies en de binnenkant van de kraagstaander en de manchetten in een andere kleur. Ik ging daarvoor naar een lapjeswinkel hier in de stad, maar kon er eigenlijk niet slagen. Ik zocht een donkerder kleur, liefst iets waardoor deze katoen wat meer aansluit bij mijn gewone kleren. Ik draag veel groen, blauw en grijs, ik kies altijd voor kleuren met een koele ondertoon. Dit libertylapje is wat meer aan de “warme” kant van het spectrum. Alleen een oranjerood, precies de overkant van het groen op het kleurenwiel leek bij mijn groengrijze blaadjes te passen. Maar terwijl ik het patroon knipte ging ik steeds harder twijfelen. Ik draag nooit rood. Ik vind zelf dat oranjerood me grauw maakt, behalve misschien als ik erg bruin ben in de zomer. Ik heb bijvoorbeeld ook geen sieraad dat bij dit rood past. Maar aan de andere kant zijn het maar een paar kleine stukjes rood die zichtbaar zullen zijn, waarom zou ik niet eens mijn comfortzone voor een paar centimeter verlaten… Nu ja. Eerstewereldprobleem, maar toch. Ik ging terug naar de stoffenwinkel en kocht een veilige grijs. Ik maak geen kleding om het vervolgens niet te dragen. En dat zou gebeurd zijn, denk ik, als ik het rood gebruikt had.

Wat ik vandaag maakte: Een jurk

30 mei 2015:

Een doorknoopjurk

Ik kocht het lapje eigenlijk om een wikkeljurk te maken, maar het is er echt niet geschikt voor: Het is niet rekbaar en ook niet erg soepel. Maar het is ideaal voor de jurk die het uiteindelijk werd. Het patroon is McCalls M6696 met maar één aanpassing: een zogenaamde FBA voor wat meer ruimte in de bovenwijdte. En ik maakte hem wat korter. Ik was een beetje bang voor een “ma Flodder” jasschort effect, maar dat valt geloof ik best mee. Een felgekleurd sieraad erbij en ik ben helemaal het vrouwtje.