Wat ik vandaag maak: De pleiterik
17 augustus 2014:
Vakantie.
Wegens zomer wordt de dienstregeling op dit blog onderbroken. Over twee weken is hier weer wat nieuws te lezen
Alles kan zelf gemaakt worden
17 augustus 2014:
Vakantie.
Wegens zomer wordt de dienstregeling op dit blog onderbroken. Over twee weken is hier weer wat nieuws te lezen
16 augustus 2014:
Zoetzure augurken. (Raar woord, tafelzuur)
In de achtertuin staat één augurkenplant maar die heeft er erg veel zin in, tientallen bittere augurkjes plukten we er uit. Als je ze plukt zijn ze erg stekelig, dus ze moesten eerst met een schuursponsje geboend en gewassen worden. Daarna sneed ik ze in plakken op de mandoline en propte ze in twee potten, met dille en peperkorrels en mosterdzaad er tussen. Ik bracht 7 dl azijn met 100 gram suiker aan de kook, en goot dat erbij. Potten dicht, etiketje er op, hup in de voorraadkast. Het moet wel een maandje staan voor het lekker is.
14 augustus 2014:
Aardappel- pastinaak- en bietenchips
Een experiment. Ik schilde een rauwe biet, een pastinaak en twee stevige aardappelen. Daarna schaafde ik er met de mandoline dunne plakjes van, direct boven de 190 graden hete olie in mijn frituurpan en liet ze daar een minuutje in. De aardappelchips waren héél lekker, wie had gedacht dat dat zó makkelijk was? (Ik niet) De pastinaakchips waren iets minder krokant, maar wel erg smakelijk. De plakjes biet waren heel erg gekrompen en broos geworden door het bakken.
13 augustus 2014:
Mirabellensaus in potten
We hadden -zie eergisteren- dus twee grote plastic tassen vol mirabellen. (Aan de boom is nauwelijks te zien dat er iets uit is.) Gistermiddag heb ik een uur of twee besteed aan het wassen, ontpitten en in reepjes snijden van twee kilo ervan. Merkwaardig dat de pruimpjes geel zijn en mijn handen dagenlang zwart blijven na zo’n sessie. Ik had heel verantwoord fair trade gelei suiker gekocht, maar daarmee een rekenfout gemaakt. In pruimen zit niet veel pectine, dus moet er genoeg van dat spul in de bijgevoegde geleisuiker zitten. Het voorschrift is evenveel fruit als geleisuiker, maar ik houd niet van al te zoete jam, dus deed ik een kilo van die geleisuiker bij 1,8 kilo pruimen, naast 1/8 liter citroensap en een halve theelepel kaneel. De smaak van het resultaat is heerlijk. Maar het is, vanwege te weinig pectine, géén jam geworden. Het is meer een dessertsaus. Op zich niet zó erg, dat eten we ook wel op. In de kast staan nog drie potten mirabellenjam van vorig jaar, wat er nu nog uit de boom komt geven we weg.
12 augustus 2014:
Bolcourgettes, gevuld met rijst, gehakt,ui en paprika
We kweekten deze courgettes vorig jaar ook, maar hebben ze toen te lang aan de plant laten zitten, in de veronderstelling dat het een soort van pompoen was. Dat was het niet, we hebben er vorig jaar niet van gegeten. Maar dit jaar leerden we dat ze in het Engels eightball zucchini worden genoemd. Eightball is een biljartspel en zo groot als een biljartbal moeten de vruchten zijn. Of misschien iets groter: 8 tot 12 cm. Vandaag holde ik met behulp van een lepel een paar exemplaren uit, vulde ze met een mengsel van rulgebakken gehakt, gekookte rijst, wat tomatenpuree, gebakken uitjes en paprika, alles gekruid met gerookt paprikapoeder. Klein klontje boter bovenop en wat panko, half uurtje in de oven… Jum.
11 augustus 2014:
Twee tassen vol met mirabellen
Hoe oogst je mirabellen: Kruip samen met je echtgenoot een kwartier lang rond in het gras onder de boom, verwijder alle rotte pruimpjes die er liggen. * Spreid een deken onder de boom, echtgenoot schudt de daarboven hangende tak. Kruip wederom rond en verzamel alle pruimen die naast de deken zijn gevallen, beland daarbij met je knie in een vergeten rotte pruim. Herhaal vanaf * tot alle takken geschud zijn. Vul tassen met mirabellen, draag deze huiswaarts met een voldaan gevoel. Eet mirabellen.
9 en 10 augustus 2014:
Een tripje naar Rotterdam
Vijf jaar geleden aten we eens bij Ivy, dat was een memorabele ervaring. Een van de gangen was naar appel, munt en groene thee smakende waterpijp, er was een garnaal met een eetbare schaal, er was ijs dat aan tafel bereid werd met behulp van vloeibare stikstof. En alles was zó lekker! Dus nu er weer een klein spaarpotje stukgeslagen kon worden besloten we de inhoud op te eten bij FG, zoals Ivy inmiddels heet. En het was wéér -of nog steeds- geweldig, en ik was wel een beetje starstruck toen de bedenker van al dat lekkers, François Geurds zelf aan onze tafel verscheen. Daarna zijn we in Rotterdam blijven overnachten. Zaterdagmiddag zagen we een tentoonstelling in Het Nieuwe Instituut over schaarste en wat dat met de creativiteit van mensen doet, dat was boeiend! Vanmorgen keken we kunst in het Stedelijk Museum in Schiedam.
7 augustus 2014:
Een lichtere haarkleur.
Meestal ben ik er niet zo mee bezig, maar nu verschijnen er twéé postjes in een week over mijn haar. Niet schrikken, dit wordt geen beautyblog. Het is alleen dat ik niets maakte omdat de kapper mij twee uur van de straat hield. Ik verf al jaren mijn (grijze) haar zwart en ben een maand of drie geleden een lichtere kleur gaan gebruiken. Nu heb ik me bij de kapper gemeld met onderaan mijn lokken nog zwart, daarboven een centimeter of wat van de gewenste kleur, en daar weer boven een centimeter grijs. En zie daar, na een reeks kwast-wacht-spoel sessies heb ik een mokkabruine bob. Leeftijdsadequaat. Goed. Genoeg haarpraat!
5 augustus 2014:
Niet erg productief
Ik heb gelukkig niet vaak last van de zogenaamde startitis, maar vandaag sloeg het serieus toe. Ik begon een featherweight vestje maar besloot na vier pennen dat het garen te dun was, en te saai grijs. Ik besloot een babyjasje -dat al een tijdje op de pennen staat- af te maken, maar ik vind de contrastkleur die ik ervoor heb echt niet mooi: Terug in de kast ermee; uithalen wil ik ook niet. Daarna overwoog ik deze te maken (nauwelijks ambitieus) met alle restjes sokkenwol die ik heb, maar dan moet ik een basiskleur erbij kopen want daarvan is meer nodig dan een restje. Dus surfte ik een stuk of wat online breiwinkels af, ik was wijs genoeg om niets te kopen. Daarna begon ik dit truitje nog een keer, maar dan in het wit. Na een centimeter of drie besloot ik dat het garen dat ik ervoor had gepakt te dik is. Er kwam niets uit mijn handen vandaag!
4 augustus 2014:
Een strandkapsel na een uurtje zwemmen.
Ik hoorde deze week van vriendin H. dat er haarspray bestaat met als voornaamste ingrediënt zout water. Dit is om wat extra volume aan futloos haar te geven, maar toen ik eens wat doorzocht op het Internet ontdekte ik ook het fenomeen “Beachhair”. Er zijn honderden instructiefilmpjes met gemiddeld drie haarproducten per filmpje die je leren hoe dit te bereiken. Denk aan bijvoorbeeld Brigitte Bardot, die liet zich nogal eens fotograferen met een zoutwaterkapsel. In navolging daarvan vind je, als je afbeeldingen van “Beach hair” googled vooral foto’s van heel mooie, blonde jonge meisjes in bikini’s. Ik ben dat allemaal niet, ik bezit geen bikini. Maar ik verwierf mijn strandcoupe dan ook old school door een uur te zwemmen in de Noordzee.