Wat ik vandaag maak: de pleiterik
18 augustus 2015
Twee weken weg
De auto staat ingepakt voor de deur, nog één nachtje slapen…
Wat ik vandaag maakte: aanmaakblokjes
17 augustus 2015:
kurken en spiritus in een potje
Vandaag deed ik een aantal wijnkurken in een pot en overgoot ze met spiritus. Ik hoorde van een collega dat dat na een tijdje marineren goede aanmaakblokjes zijn. Dat werkt natuurlijk alleen met de echte kurken, tegenwoordig is er ook een plastic variant… maar die bewaar ik nooit. Het aanmaakblokjesverhaal klinkt logisch, maar ik heb wel wat twijfels. Immers, een wijnkurk absorbeert de wijn die hij eronder houdt ook niet. We gaan het ervaren, over een paar weken.
Wat we vandaag maakten: Zalm a la plancha
16 augustus 2015:
Zalm, gerookt op een cederhouten plank
Deze zalm is eerst een dag lang gemarineerd in appelcider met gember, lente-uitjes en knoflook, terwijl twee cederhouten plankjes in een emmer met water stonden te weken. Vanavond werd de zalm op de plankjes op de barbecue gelegd, en het deksel dicht. Het resultaat was geweldig! De zalm was zacht gaar, met een beetje fris door de appelmarinade en de lente-uitjes en een lichte rooksmaak van het cederhout, dat aan de onderkant vanzelfsprekend schroeide. Wat een vondst.
Wat ik vandaag maakte: Quiche
15 augustus 2015:
Hartige taart met snijbiet
Snijbiet ligt niet bij de supermarkt in het groentevak, ik vraag me af waarom. Het is makkelijk te telen, het kan tegen een stootje wat betreft verpakken en bewaren en het smaakt heerlijk. Nu ja, ik kan de supermarkt hier missen: Ik haalde vandaag een maaltje uit de tuin. Daarvan bakte ik een hartige taart, met een ui, wat spekjes en knoflook, bestrooid met geraspte oude goudse kaas. En natuurlijk losgeklopte eieren en een beetje melk, in een springvorm die ik met winkelbladerdeeg had bekleed. Smakelijk!
Wat ik maakte: Een rokje voor K:)dootje
afgelopen maand zo’n beetje:
Een rokje op maat
Al eerder berichtte ik over de Linton Tweed. Inmiddels is het eerste rokje dat ik ervan maakte klaar. Ik heb heel wat technieken uit het Handboek voor couture gebruikt hiervoor: Een tussenvoering, hongkong-afwerking op de naadranden, onzichtbaar ingezette rits, een zelf gesneden biaisband voor de zoom en een gevoerde tailleband… Maar wat een leuk project was dat!
Wat ik vandaag maakte: (beter) kennis met collega M.
12 augustus 2015:
We hebben een nieuwe collega!
Vandaag was de eerste dag dat collega M. bij ons kwam werken. Ze ia al lang audicien, ze was tot vorige week in een ander filiaal van ons bedrijf aan het werk. Het is fijn dat ze bij ons komt, niet alleen omdat we het lekker druk hebben, maar ook omdat ze gewoon een Leuk Mens is.
Wat ik vandaag maakte: Een boottochtje
11 augustus 2015:
Kanoën in de stad
Dochter nodigde me uit om samen met haar een kano-vaartochtje te maken door de grachten van haar woonplaats Utrecht. Ik dacht even terug aan de vakantiedag dat Echtgenoot Yep en ik twee eenpersoons kano’s huurden om ons op een Frans meer mee te gaan vermaken. Hoe ik machteloos pirouetjes draaide en het vermaledijde vaartuig maar niet onder controle kreeg… en hoe Echtgenoot Yep best pret had om hoe ik steeds kwaaier werd. Maar Dochter verzekerde me dat het met zijn tweeën minder moeilijk is en dat ik desnoods gewoon stil kon zitten en zij het peddelen wel zou doen. Dat laatste hoefde gelukkig niet… het ging prima en het was leuk! Mag ik dit als middagbesteding in Utrecht van harte aanbevelen?
Wat ik vandaag maakte: Sla
10 augustus 2015:
Een minder geslaagde sla
In Mons kochten we op een markt tien slaplantjes, romaine stond er bij. Ik dacht aan little gem, heerlijke knapperige sla. Dat wordt in de supermarkten hier ook wel romeinse sla genoemd tenslotte. Thuisgekomen gingen de plantjes de grond in bij vriendin H. in haar volkstuin, bij ons in de oorlogstuin en in de volkstuin. Vandaag plukten we de eerste krop uit de oorlogstuin, ik maakte er met een jong courgetje, een halve gele paprika en wat rode ui een salade van. Dat was een tegenvaller: de Romaine was behoorlijk bitter. Wel een stevige bite, maar toch ook niet de gewenste knapperigheid. Enigszins teleurgesteld appte ik vriendin H. de vraag of zij er ook al van gegeten had en of het lekker was. Haar antwoord was verrassend: Ja, ze had er van gegeten en ja, het was heerlijke zoet-knapperige sla. Nouja. Zou ik niet genoeg aardige dingen tegen mijn plantjes hebben gezegd?
Wat ik vandaag maakte: een kistje vol
9 augustus 2015:
De eerste uien kunnen opgeslagen worden.
De uien doen het goed dit jaar. Na een paar kilo sjalotjes en een stevige hoeveelheid knoflook kwamen de gele uien uit de grond. Ze hebben een week of twee liggen drogen, vandaag ontdeed ik ze van droog loof en worteltjes en nog aanhangende aarde. Daarna werden ze gewogen (6,6 kilo) en verdwenen ze in het uienkistje. Op de volkstuin liggen nu de witte en rode uien te drogen, hier bij het huis hebben we in de oorlogstuin (die we ook dit jaar weer voor de deur hebben) ook nog enkele tientallen gewone gele uien staan, die zo te zien behoorlijk aan de maat zijn. A. kwam eens rondkijken op de volkstuin en vroeg waarom we moeite doen om uien kweken, die zijn tenslotte zó goedkoop! Inderdaad, ik denk dat onze totale uienoogst geen tien euro winkelwaarde* heeft. Maar daar gaat het niet om… uien die je zelf gepoot, zelf gewied en geschoffeld, zelf geoogst en zelf gedroogd hebt, die zijn véél lekkerder.
*Dat is op zich eigenlijk heel erg raar. Het gebeurt nogal eens dat de boeren de uien niet oogsten omdat de uienprijs zo laag is dat er geld bij moet om ze van het land te halen. Dan liggen er velden vol met goed eten te verpieteren tot het weer ondergeploegd wordt. Schandelijk vind ik dat. Maar dat is een heel ander verhaal…
Wat ik maakte: Plannen dus.
7 augustus 2015:
Nieuwe projecten
Niet gehinderd door enige realiteitszin (wat betreft de hoeveelheid uren die er in een dag gaan, dat vooral) en erg geïnspireerd door dit boek (de schrijver ervan is op zijn minst monomaan, maar beschrijft wel uit-put-tend hoe het moet en hoe het heurt) en door Carolyn (die óók een baan heeft maar wel daarbij prachtige overhemden maakt voor haar man én haar zoons, naast alle kleding die ze zelf draagt) en door deze website (eikel stoffen, jawel) heb ik besloten dat een overhemd voor Echtgenoot Yep toch ook zelf gemaakt kan worden. Dus kocht ik bij diezelfde eikelstoffen twee en een halve meter chique poplin, leerde het boek bijna uit mijn hoofd en legde beslag op een goed passend maar inmiddels afgedragen overhemd van Echtgenoot Yep teneinde de pasvorm te kopiëren. Maar eerst ga ik een -inderdaad niet passende- jurk afmaken. En nog een reparatie uitvoeren aan een rok van schoonzus E. En ik heb een Noorse trui op de pennen. Hm. Die hoeveelheid uren in een dag, daar moet toch iets aan te doen zijn…