Te klein. Te weinig. Toch blij.
Weet u nog, het vestje voor Baby F.? Waarvan ik bang was dat het te klein zou zijn tegen de tijd dat het koud genoeg zou zijn voor een warm gebreid jasje met capuchon?
Het is koud genoeg, en het is niet te klein. Echt niet. Helemaal niet. Nouja, niet als je het echt graag aan wil… en zo te zien vindt Baby F. het een erg fijn kledingstuk. Of ze is gewoon van nature een buitengewoon stralend meisje. (Ik denk eerlijk gezegd het laatste)
Ik vond het patroon dermate leuk dat ik er nóg eentje maakte in andere kleuren, meer een stoere-jongenscombinatie. Maar een paar naalden voor het klaar was, was het blauwe garen op. Een zoektocht op Internet leerde me dat het ook niet meer leverbaar is, en dat kan best kloppen. Ik heb het al jaren in de kast liggen sinds ik het kreeg bij wijze van kerstkado, ik meen in 2002.
Ik wil eigenlijk niet het laatste stukje van de zoom in een andere kleur maken, dus zocht ik door op het alles-omvattende brei-netwerk dat Ravelry is, en vond in Canada een breister die er wat van over had in de goede kleur. En bovendien wilde ze het wel me wel verkopen. Inmiddels is het pakje ergens op of boven de oceaan, denk ik. De wereld is soms net een dorp.
