in beweging

Wat we vandaag maakten: Een uitstapje naar Antwerpen

17 oktober 2015:

Naar de Vreemdelingenmarkt en meer gewinkel

151017paddestoelen

Antwerpen is dichter bij dan Rotterdam of Breda. Merkwaardig dat we er toch zo weinig komen! Vandaag reden we er heen, vooral om naar de Vreemdelingenmarkt te gaan. Niet om een vreemdeling te kopen, maar om eens goed wat kruiden in te slaan. En ondertussen ook kaas, lamsvlees, groente, noten, worst… nuja om eens fijn boodschappen te doen. Er was een grote selectie paddestoelen, er waren walnoten zo groot als mijn vuist, er werden patrijzen en konijnen en baklava en enorme pompoenen verhandeld. Voor je neus is zo’n markt al een waar genot, elke kraam ruikt anders heerlijk. Daarna aten we een broodje aan de Schelde en winkelden nog een beetje in de binnenstad. Wat een fijne dag.

Wat we gisteren maakten: een tripje naar Rotterdam

10 oktober 2015:

Met een groepje liefhebbers naar het Nieuwe Instituut

151010mode

Met een gezelschap van vier vriendinnen gingen we naar de mode-tentoonstelling in het Nieuwe Instituut. Dat was mooi! we bewonderden een collectie prachtige kleding, we kochten een proefmonstertje lippenstift uit een ouderwetse sigarettenautomaat en we poseerden voor de foto met onmogelijk hoge hakken. (Waarop ik echt maar een stuk of vijf stappen kan zetten… au! Ik heb met terugwerkende kracht bewondering voor Sarah Jessica Parker die op dit soort marteltuig meerdere TV series vol acteerde)(hoewel ze daar kennelijk nu wel spijt van heeft)

Hoe dan ook. Op onze eigen schoenen gingen we nog naar Boijmans voor een bliksembezoekje aan de Hooiwagen en breidden we onze eigen kledingcollectie een beetje uit bij diverse leuke winkels in de stad.

Wat ik vandaag maakte: Een tas vol

22 september 2015:

Stoofpeertjes geplukt

150922perem
Buiten bereik. Maar een béétje schudden en je kunt er heel wat oprapen.

Een paar kilometer hiervandaan is een laantje waarlangs perenbomen staan. Tientallen perenbomen, van die ouderwetse hoge, afwisselend stoofpeertjes en conference handperen. Het is openbare weg en het is vrij plukken daar. Dus wat doe je, deze tijd van het jaar op je vrije dag? Je fietst er heen en je plukt een paar kilo. Of in mijn geval werd het vooral rapen: Ik ben niet zo groot en in bomen klimmen doe ik al een heel tijdje niet meer. Maar stoofpeertjes zijn niet zo gauw beurs, wespen en vogels vinden ze teveel moeite dus in het gras ligt prima eten voor de pak.  Ze zijn ook nog lang houdbaar. Gefundenes Fressen. Letterlijk.

fietstas vol
fietstas vol

Wat we vandaag maakten: Een tripje naar Tilburg

20 september 2015:

Naar de Pont en het Textielmuseum.

150920kapoor
spiegelend kunstwerk van Anish Kapoor
het groen is geen voorwerp. Het is alleen licht.
het groen is geen voorwerp. Het is alleen licht.

In de Pont is lichtkunst van James Turell te zien, dat wilden we allebei graag zien.

150920quilt
De Amish quilts spraken me op het eerste gezicht niet zó aan, maar bij nadere beschouwing werd ik toch erg enthousiast. De quilts zijn zó mooi en zorgvuldig gemaakt, de kleuren weliswaar wat gedekt, maar het klopt allemaal.
150920quiltdetail
De verrassing zit in de details.

 

Daarna liepen we door naar het textielmuseum, daar is het altijd leuk.

Ik kan eindeloos kijken naar zo’n weefmachine die in hoog tempo theedoeken-met-beestjes maakt.

Waar ik vandaag at: in de Timmerfabriek

18 september 2015:

een diner in een pop up restaurant

geen foto van mezelf, maar van www.littlespoon.nl
geen foto van mezelf, maar van www.littlespoon.nl

Drie maanden lang was het pop up restaurant in de Timmerfabriek in Vlissingen open, dit wordt het laatste weekeinde. Een heel bijzondere locatie, de grote bedrijfshal die met de verlichting en de inrichting toch gezellig is. Door de enorme ramen zijn de wolkenlucht en langsvarende schepen te zien. Vanavond aten we er met zijn achten, een prachtig diner waarbij het menu in het teken stond van delen met elkaar. En dat deden we.

Waar we waren, gisteravond.

13 september 2015:

Gergiev festival in Rotterdam

Fotograferen tijdens oon concert is alleszins ongewenst. Daarom een van het web geplukte foto van Gergiev. Die overigens gisteravond in slordige hemdsmouwen dirigeerde. Ik vond dat toch een béétje jammer.
Fotograferen tijdens een concert is alleszins ongewenst. Daarom een van het web geplukte foto van Gergiev. Die overigens gisteravond in slordige hemdsmouwen dirigeerde. Ik vond dat toch een béétje jammer.

Voor het eerst in jaren hebben we dit seizoen geen abonnement genomen bij het Rotterdam Philharmonisch, maar we hadden kaarten voor de slotavond van het Gergiev festival. Alexander Gavrylyuk speelde het derde pianoconcert van Rachmaninov. Ik ken dat stuk uit de film Shine, een verfilming van het veelbewogen leven van David Helfgott, een pianist met een wankele geestelijke gezondheid. Een belangrijk deel van de film toont hem in zijn jeugd waarin hij bijna bezwijkt onder het maniakaal instuderen van ditzelfde concert. Of misschien hield het instuderen ervan hem toen nog net overeind. Rachmaninovs derde heeft de reputatie dat het voor de pianist het moeilijkste pianostuk ooit is. Hoe dan ook, de muziek gisteravond was prachtig. Prachtig. Dit was het toetje dat de pianist ons serveerde. Toen we daarna naar de auto terug liepen kwamen we langs een straatfeest in de Witte de Withstraat, waar gezellig bonkende house en een dansende mensenmassa weer een héél ander soort vermaak boden.

Wat wij deden, op vakantie

DSC00235
Breien. Voor de tent. In een makkelijke stoel.
20150821_123056
De eerste stop was de stadscamping in Metz. We hadden een plek aan de Moezel (inclusief een zwanen-soap… denk De Sopranos, opgevoerd door zwanen. Inclusief een autoritaire pater familias en een verstoten zoon op het slechte pad) op loopafstand van dit ansichtkaart-achtige tafereel.
DSC00253
Metz is bijzonder fotogeniek.
We gingen naar het Centre Pompidou, waar Echtgenoot Yep een meditatief moment beleefde. In de hal zagen -en hoorden- we dit.
We gingen naar het Centre Pompidou, waar Echtgenoot Yep een meditatief moment beleefde. In de hal zagen -en hoorden- we dit. (nee echt. Even kijken… zoiets moois!)
De Moezel werd leuk in het licht gezet.
De Moezel werd leuk in het licht gezet.
DSC00484
Daarna gingen we naar Lyon, waar we fietsers zagen vliegen.
Kijk maar! Echtgenoot Yep maakte van de gelegenheid gebruik om de functie "actiefoto" op de camera eens goed te proberen.
Kijk maar! Echtgenoot Yep maakte van de gelegenheid gebruik om de functie “actiefoto” op de camera eens goed te proberen.
's avonds zat ik op een terrasje terwijl hij de functie "foto's maken in het donker" nader onderzocht. Ik vroeg me wel af wat hij toch allemaal fotografeerde.
‘s Avonds onderzocht hij de functie “foto’s maken in het donker” nader. Ik vroeg me wel af wat hij toch allemaal fotografeerde.
En we reden verder naar La Londe les Maures. Om te zwemmen en te zonnen enne... foto's te maken.
En we reden verder naar La Londe les Maures. Om te zwemmen en te zonnen enne… foto’s te maken.
Van zeelavendel bijvoorbeeld
Van zeelavendel bijvoorbeeld
En van de zonsondergang
En van de zonsondergang
we deden boodschappen...
we deden boodschappen…
en we keken bootjes in St. Tropez
en we keken bootjes in St. Tropez
We gingen naar het museum in Nice, waar lichtkunst werd getoond
We gingen naar het museum in Nice, waar lichtkunst werd getoond.
Ik vond Nice net een filmset, maar dan echt.
Ik vond Nice net een filmset, maar dan echt.
Op de terugweg kochten we nog lekkere nijen in, op de markt in Beaune. Dat was een fijne vakantie.
Op de terugweg kochten we nog een tas vol lekkere nijen in, op de markt in Beaune. Dat was een fijne vakantie.

Wat ik vandaag maakte: Een boottochtje

11 augustus 2015:

Kanoën in de stad

150811kanoën

Dochter nodigde me uit om samen met haar een kano-vaartochtje te maken door de grachten van haar woonplaats Utrecht. Ik dacht even terug aan de vakantiedag dat Echtgenoot Yep en ik twee eenpersoons kano’s huurden om ons op een Frans meer mee te gaan vermaken. Hoe ik machteloos pirouetjes draaide en het vermaledijde vaartuig maar niet onder controle kreeg… en hoe Echtgenoot Yep best pret had om hoe ik steeds kwaaier werd. Maar Dochter verzekerde me dat het met zijn tweeën minder moeilijk is en dat ik desnoods gewoon stil kon zitten en zij het peddelen wel zou doen. Dat laatste hoefde gelukkig niet… het ging prima en het was leuk! Mag ik dit als middagbesteding in Utrecht van harte aanbevelen?

 

 

Wat ik gisteren maakte: Een noodstop

1 augustus 2015:

slapstick

150801fietsroute

Gisteren reed ik heen en weer naar Colijnsplaat op de fiets. Een gevalletje van het combineren van het nuttige met het aangename: Er moest nog even iets naar een klant aldaar worden gebracht, het was mooi weer en de afstand is net leuk voor een zaterdagmiddagritje. Langs het fietspad stond een aanhanger met bouwmateriaal, waarvan een man lange planken aan het afstapelen was. En juist toen twee fietsers die ik net wilde gaan inhalen en ikzelf de man passeerden draaide hij zich mèt zo’n plank op zijn schouders om en moesten we alle drie acuut in de remmen, anders waren we van onze rijwielen geveegd. Ik heb de hele verdere rit zitten gniffelen omdat ik door die scene aan dit meesterwerk werd herinnerd.