Waar we waren, gisteravond.

13 september 2015:

Gergiev festival in Rotterdam

Fotograferen tijdens oon concert is alleszins ongewenst. Daarom een van het web geplukte foto van Gergiev. Die overigens gisteravond in slordige hemdsmouwen dirigeerde. Ik vond dat toch een béétje jammer.
Fotograferen tijdens een concert is alleszins ongewenst. Daarom een van het web geplukte foto van Gergiev. Die overigens gisteravond in slordige hemdsmouwen dirigeerde. Ik vond dat toch een béétje jammer.

Voor het eerst in jaren hebben we dit seizoen geen abonnement genomen bij het Rotterdam Philharmonisch, maar we hadden kaarten voor de slotavond van het Gergiev festival. Alexander Gavrylyuk speelde het derde pianoconcert van Rachmaninov. Ik ken dat stuk uit de film Shine, een verfilming van het veelbewogen leven van David Helfgott, een pianist met een wankele geestelijke gezondheid. Een belangrijk deel van de film toont hem in zijn jeugd waarin hij bijna bezwijkt onder het maniakaal instuderen van ditzelfde concert. Of misschien hield het instuderen ervan hem toen nog net overeind. Rachmaninovs derde heeft de reputatie dat het voor de pianist het moeilijkste pianostuk ooit is. Hoe dan ook, de muziek gisteravond was prachtig. Prachtig. Dit was het toetje dat de pianist ons serveerde. Toen we daarna naar de auto terug liepen kwamen we langs een straatfeest in de Witte de Withstraat, waar gezellig bonkende house en een dansende mensenmassa weer een héél ander soort vermaak boden.