Alles kan zelf gemaakt worden
11 juli 2015:
Zoon fietste van Haarlem naar Goes
Honderdzestig kilometer. Voor een profrenner is het als tour-etappe misschien niet zo lang, maar voor een gewone fietser is het een hele afstand. Zoon fietste vandaag op zijn racefiets van zijn huis naar mijn huis, in een uur of zes. Hulde!
4-5 juli 2015:
We gingen naar de Tour de France kijken
De stad Utrecht organiseerde de proloog van de Tour de France en ook de Grand Depart. Ook woont Dochter in Utrecht. Gisteren reden we erheen en keken naar de tijdrit, naar de teambussen en naar de vierdubbele huldiging van de ene winnaar. Het was warm, maar het was erg gezellig in de stad, Utrecht had het goed voor elkaar. Met genoeg watertap-punten en openbare toiletten, met routes zonder knelpunten. We besloten de dag met een sushi-maaltijd in Vianen en een biertje in de stadsbrouwerij Maximus. Heerlijk. Vandaag fietsten de renners bijna langs Dochters huis, dus wuifden we ze uit voor we zelf ook weer naar Zeeland reden.
1 juli 2015: Een rondje op de fiets en zwemmen in zee. 
Het is warm. Om zes uur werd ik wakker, buiten zongen de vogels en begon de dag. Zo vroeg is een rondje fietsen wel erg fijn. Er was geen of weinig ander verkeer, de laatste restjes slaap waaiden uit mijn hoofd. Thuis trof ik Echtgenoot Yep aan het ontbijt en zo begon ik fris aan de dag. Na werktijd was het nog steeds Erg Warm, dus gingen we nog een uurtje naar het strand. Het water was koud maar erg lekker, en -verbazingwekkend- er was bijna niemand, behalve wij. Misschien weten niet veel mensen dit stukje strand te vinden? Of zou de rust door het ontbreken van een strandtent komen? Het is erg fijn, het hele strand voor jezelf alleen! 
18-21 juni 2015:
De Culturele Hoofdstad van Europa 2015: Mons
Ik had nog nooit van Mons gehoord. (schande) Het blijkt een leuke stad met een centrum van overzichtelijk formaat. Dit jaar mag de stad zich culturele hoofdstad noemen, dus dat gingen we bekijken.
Dit is de kerk, ernaast staat (buiten beeld) het belfort. De kerk werd ‘s nachts prachtig aangelicht. Maar minstens even belangrijke attractie: Er woonde een slechtvalk. Minstens één. Het was grappig dat we hem eerst aan het geluid herkenden. Op deze foto staat hij, maar niet al te best.
Echtgenoot Yep had meer geluk
Maar we gingen natuurlijk niet voor een vogel. We keken kunst. Er was een tentoonstelling over wolken. Er waren schilderijen en beelden en allerlei associaties met wolken, maar er werden ook echte wolken gemaakt.
Overal in de stad waren verrassende dingen te zien
Er was outsider-art. En muziek. En geweldig lekker eten. Er was een beeld van een aapje dat je over de kop moest aaien met je linkerhand, dat bracht geluk. Maar later in de artotheek vertelde een conservator ons dat we een replica hadden geaaid, het origineel staat in een beschermde omgeving in het depot. Ik twijfel nu wel of mijn geluk van dat aapje afkomstig is.
We hadden een geweldig weekeinde, al met al.
23 en 24 mei 2015:
Een sentimental journey naar Haarlem.
Ik ben sinds ik er vandaan verhuisde alleen maar kort even in Haarlem geweest. Op bezoek bij Zoon of bij Marbel. Maar door het stadscentrum lopen, dat had ik al een jaar of acht niet gedaan. Gisteren reden we er heen, we liepen -dus- over de markt en door het centrum, kwamen Zoon en Schoondochter al tegen, anderhalf uur vóór we met ze hadden afgesproken. We aten heerlijk Italiaans, toen we het restaurant weer uit stapten klingelden net de Damiaatjes. Dan voel je je als Haarlemmer wel weer welkom! We dronken een biertje in de Jopenkerk, daarna namen we weer afscheid van de familie en gingen naar ons overnacht-adres waar we bijzonder fijn onderdak waren. Het was fijn om weer eventjes terug te zijn!
29 April 2015:
Een nieuwe fiets!
Ik kocht een nieuwe fiets. Een uitverkoopje, maar wel Echt Helemaal Nieuw. Ik had nog nooit een helemaal nieuwe fiets, afgezien van mijn eerste racefiets ooit, in 1997 was dat. Ik kocht hem in december, van mijn Kerstgratificatie, waarna hij vier maanden in mijn slaapkamer stond. Dat zal ik met deze degelijke Sparta niet doen, sterker, ik nam hem vandaag meteen in gebruik. Met een brede glimlach zeilde ik over de Goesche fietspaden.
22 April 2015:
53 kilometer op de fiets
Voor een vergadering was ik vandaag in Roosendaal. Ik besloot met de trein er heen te gaan en mijn racefiets mee te nemen voor de terugweg. Dat viel me niets mee! De laatste kilometers waren afschuwelijk. Maar ik heb het helemaal uitgereden en bij thuiskomst had Echtgenoot Yep een schaal lasagne in de oven en was de douche warm. Poeh.
17 April 2015:
Een pluim voor Bever Zwerfsport
In November 2013 kocht ik een jas bij Bever Zwerfsport. Een echte outdoorjas, met een uitneembare binnenvoering van fleece. Vrij kort na de aanschaf gingen de twee klosjes aan de trekkoordjes van de capuchon stuk, het ophanglusje brak ook. Maar ik droeg de jas -met tussenpozen- tot in februari van dit jaar de rits het opgaf. Ik besloot de jas van inmiddels bijna anderhalf jaar oud niet meer te repareren, maar toevalligerwijs kwam Echtgenoot Yep de aankoopbon tegen. Daarop stond twee jaar garantie beloofd, dus deed ik de jas niet weg maar nam hem mee toen we naar Rotterdam gingen. Ik rekende eigenlijk nergens op, want hé, dingen kunnen stuk na anderhalf jaar gebruik en hoe bewijs ik dat ik de jas normaal gebruikt heb… maar de jas werd terug gestuurd naar de fabrikant en twee weken later kreeg ik een mailtje dat er een vergoeding zou plaatsvinden. Vanavond gingen we naar Rotterdam en kregen het gehele aankoopbedrag terug. Vanzelfsprekend schafte ik een mooie nieuwe jas aan. Wat een buitengewoon coulante afhandeling! Hulde en lof voor Bever Zwerfsport.
12 April 2015:
Alle wandelroutes op het werkeiland Neeltje Jans
Vandaag wandelde ik met Echtgenoot Yep over Neeltje Jans. We kwamen tot de conclusie dat oude konijnen, als ze hun einde voelen naderen, langs of op het wandelpad gaan liggen. Maar buiten dat, een heel fijn wandelgebied, duinen en strand. Hoewel het zondag was en prettig weer zijn we geen tien medewandelaars tegengekomen, wat een rust! Het attractiepark had gelukkig wél klandizie.
9 April 2015:
Een wandeling in Breda.
Met Dochter samen liep ik vandaag weer een NS wandeling, deze keer gingen we naar Breda. Het station van Breda wordt verbouwd, dus een mooiere stationfoto lukte niet. Maar de wandeling was leuk! Grootsteedse grandeur werd afgewisseld met bossen en vennen, we zagen ooievaars, prachtige oude panden, in formatie hollende soldaatjes-in-opleiding, een rivier die Mark heet en een stadspark vol kippen. We zagen ook kans om van de beloofde 14 kilometer probleemloos bijna 16 te maken. Het weer werkte mee: We zijn allebei een beetje verbrand.