Alles kan zelf gemaakt worden
22 april 2014:
Mijn fiets schoon.
Puristen roepen dat de racefiets na elke rit gepoetst moet worden, maar daar ben ik toch echt te lui voor. Na een fijn ritje vandaag vond ik dat het wel weer eens tijd was. Ik heb geen “vóór” foto gemaakt van mijn derailleur, maar de situatie “na” is oogverblindend. De derailleur is een stuk techniek waar ik werkelijk niks van snap, dus ik behandel het met de grootste voorzichtigheid: zacht flanellen doekje, liefdevol toespreken.
20 april 2014:
Een veldboeket
De bermen van de wegen zijn zo feestelijk deze tijd van het jaar! Dit veldboeketje heb ik geplukt langs de Westhavendijk in Goes.
19 april 2014:
Ossenstaartsoep
Bij het vlees dat ik vorige week kocht zat ook een staart. Ik kreeg hem gevild en in stukken gehakt mee, gelukkig. Van een ossenstaart weet ik niets anders te maken dan soep. Ik ontdekte een website die alléén maar gaat over ossenstaartsoep, maar besloot uiteindelijk dit recept te volgen. Tot mijn genoegen scheen de zon, de stroom voor urenlang een pan in de oven op een graad of 100 werd grotendeels door onze zonnepanelen geleverd. Aan het einde van de middag viel het vlees bijna vanzelf van de botjes.
17 april 2014:
Weer een bolletje garen op.
Een breiwerk verkeert soms lang in een soort van limbo. Je breit en je breit, je meet het op, nee, niets groter geworden. Dus brei je door en door en het lijkt niks dichter bij een voltooid kledingstuk te komen. Alleen aan het feit dat je af en toe een nieuw bolletje wol moet aanhechten merk je dat het wel móet vorderen. Het is zaak je hierdoor niet te laten ontmoedigen; eerder is simpelweg volhouden de beste strategie gebleken. Een goede tactiek is het meenemen van je breiwerk naar Dames & draadjes, waar je onder het genot van een goed gesprek en koffie met taart opeens toch een heel eind produceert.
15 april 2014:
Een jurk
Het lapje heb ik meegenomen uit Berlijn. (Wat een fijne winkel)
Ik kocht één panel, dat is dus de lengte van de jurk en een breedte van ongeveer 140 cm. Dat was wel wat zuinig, maar ik kreeg er precies een eenvoudig model jurk uit.
Ik vind de stof zo mooi dat dat eenvoudige me wel een beetje spijt; een wijdere rok en het motief wél doorlopend in de zijnaden op het lijfje was mooi geweest. Volgende keer koop ik ruimer in.
13 april 2014:
van alles plant- en zaaiklaar in de volkstuin.
Onder de appelboompjes hebben we dit jaar ons aardappelveldje gepland. De richels waarin de aardappelen straks gaan groeien zijn uitgemeten en voorzien van verse compost en luzerne-mestkorrels. Dat deed Yep en daar maakte ik een foto van. Ik zaaide sla, elders in de tuin en maakte bedden voor pastinaken en wortelen. Daarvan bleek het moeilijk een interessante foto te maken.
11 april 2014:
Pakketjes met rundvlees
Eén keer in de zoveel tijd schaf ik een pakket rundvlees aan. Ik koop vlees van een koe (of zoals vandaag van een stier) die is opgegroeid bij de boer waar we uiteindelijk ook het vlees kopen. Het zijn in dit geval Hereford-runderen, die grazen langs het Veerse Meer. We mochten vandaag ook even rondkijken in de stal, waar een paar kalfjes van enkele dagen oud stonden, met hun moeders. En een paar stevige stieren, de rest van de dieren liep buiten in de wei. Eenmaal thuis pakten we alle negentien kilo biefstuk, gehakt, soepbeen, riblappen, braadworst, hamburger, rosbief en ossenstaart in pakjes in de vriezer. We kunnen weer een tijd vooruit. Het is fijn te weten waar ons eten vandaan komt en dat dit stiertje in een normaal, gezond tempo is opgegroeid, geen onnodige chemicaliën heeft toegediend gekregen, dat het lekker buiten liep in zijn eigen kudde en toen het geslacht werd niet het halve land door is gesleept.
10 april 2014:
Mij kwaad.
Geen foto.
Twee weken geleden werd een bejaard echtpaar overvallen op een parkeerplaats hier in Goes. De buit was klein, de fysieke schade ook. Maar sinds die dag durven ze nauwelijks de deur nog uit. Slapen gaat slecht en voordat ze gaan zitten om te eten gaat de buitendeur op slot. Voor hooguit een paar tientjes iemands levensgeluk afgepakt.
9 april 2014:
Een lekker broodje soldaat.
en avond brainstormen voor mijn werk ging gepaard met een werkelijk luxe broodjesmaaltijd. Het was in alle opzichten een inspirerende avond.
8 april 2014:
een foutje
Het grote voordeel van Blues, het kledingstuk dat ik aan het breien ben, is dat het zich makkelijk op de automatische piloot laat breien, alleen aan het begin en einde van elke naald moet ik er even naar kijken. Televisiebreiwerk en krantleesbreiwerk, ideaal voor multitasken. Het grote nadeel van diezelfde automatische piloot is dat een fout soms een tijd onopgemerkt blijft. Dan moet ik “ladderen” om het te herstellen. Het is inderdaad geen opvallende fout. Maar ik weet dat ik me er aan blijf ergeren als het eenmaal een kledingstuk is.