Een avondje kleien

In de lunchpauze ging ik vlug even de stad in, ik had vlieseline nodig. De knutselwinkel waar ik dat dacht te vinden had het niet, maar wel een rek vol fimoklei. Dat heeft Dochter ooit een hele winter lang in grote hoeveelheden verwerkt tot… eeehhh… Wat maakte je ook alweer, Dochter? Poppetjes, hondjes, muizen. Nu ja, ik bakte bijna elke week wel een paar dingen die ze gemaakt had. Helaas is daar niets van bewaard gebleven. Ik kreeg acuut last van sentiment en kocht een pakje blauw en een pakje wit-met-glitters. Weer terug achter mijn bureau bedacht ik dat ik er knoopjes van kon maken. Vanavond besteedde ik een uurtje aan kneden en rollen en vouwen en rollen en vouwen en snijden en prikken. En omdat ik het toch wel mooi vond worden maakte ik behalve de knoopjes ook een hanger en nog een hanger en een paar kralen. Wat een leuk speelgoed is dat. (En ik heb een beetje spijt dat ik  de klei met de glitters kocht. ik zal het nog een keer moeten doen)

16 december 2015:

een warboel uit de knoop gehaald

De laatste keer dat ik iets met kralen deed schoof ik mijn werk hup fluks in een zakje en in de kast. Natuurlijk raakte dat hopeloos in de knoop. Nu is katoenen haakgaren niet erg kostbaar, het ging me vooral om de kraaltjes. Dus met een schaar had ik dit ook op kunnen lossen, de methode Alexander de Grote zeg maar. Ik vind het wel leuk om dat op mijn gemakje te ontwarren… al kost dat een uurtje.

15 mei 2014:

Toch maar die ketting af

Roze is niet mijn kleur, dus ik ga deze weggeven. Een geslaagd experiment!

8 mei 2014:

Er niets van.

Enthousiast geworden door het rode kralenkoord besloot ik een minder geslaagd exemplaar in de kleur “chartreuse” uit te halen en opnieuw te haken. Maar het lijkt wel of de kralen niet meer willen. Ik ben wel zeven keer opnieuw begonnen, maar elke keer gaat er na een paar centimeter één kraaltje fout. Of twee. Ik geef het op, ik ga het m orgen nog maar weer eens proberen. Of anders volgende week.

28 april 2014:

Een pakje open.

Voor de kralenkoorden die ik met zoveel genoegen maak heb ik kraaltjes nodig die allemaal precies hetzelfde zijn. Voor zover ik weet is er maar één fabrikant ter wereld die dat maakt, het Japanse merk Miyuki. Ik kocht deze kraaltjes altijd bij een Belgische webshop: Bricol’art. Maar tot mijn verdriet gaat Bricol’art stoppen, er is opheffingsuitverkoop. Mijn laatste bestelling kwam vandaag binnen: Ik kocht wel een half pond kraaltjes.