Articles from December 2014

Wat ik ooit maakte

Ongeveer 35 jaar geleden:

Een kerstkleedje

141215kerstkleedje

Als zestien- of zeventienjarige borduurde ik dit kerstkleed. Ik heb niet veel dingen al zo lang in mijn bezit en al helemaal geen zelfgemaakte. Natuurlijk slijt het ook niet hard, het komt één keer per jaar een week of twee op tafel. Het ziet er bepaald niet slecht uit, als je bedenkt dat het gemaakt is door een ongeduldige puber, die tegelijkertijd overal veiligheidsspelden en zoveel mogelijk zwarte oogmake-up droeg, want punk en kerstkleedjes borduren ging best samen. Maar de afwerking aan de achterkant is veelzeggend. Ik heb even overwogen het kleedje te voeren om dit te verbergen, maar dat doe ik niet: Het hoort er ook bij. Ik vind het wel vertederend.

141215afgehecht

Wat ik vandaag maakte: Een rokje

14 December 2014:

Een rokje met een rits

141214rokjeaan

In 2009 was de laatste opdracht vóór ik examen mocht doen op modevakschool: Maak een geruite jas. Waarbij de ruiten moesten doorlopen op de panden maar ook bijvoorbeeld op de zakken en de kleppen van de zakken  Misschien laat ik ooit nog eens de zwart-witte enormiteit -mét vlekkeloos doorlopende ruiten- zien die daarvan het gevolg was. Ik deed vervolgens met succes dat examen, maar het naaien stond me daarna enkele jaren tegen. Voor de ruiten-opdracht kocht ik eerst een andere lap bij een handelaar in betere stoffen voor herenkleding. Het is niet omdat ik geen heer ben dat die lap nu al zes jaar in de kast ligt…. ik bedacht bij nader inzien dat zo’n donkere stof bij deze opdracht mijn leven nodeloos zou compliceren. Een stukje ervan werd dit rokje.

Wat ik vandaag deed: Hetzelfde nog een keer

13 december 2014:

Een middag in de keuken

Dingen die gelukt zijn worden nog een keer gemaakt. (en nog een keer, en nog een keer) Vandaag heb ik niks nieuws gemaakt. Maar wel:

zuurdesem-pannenkoekjes bij het ontbijt.
zuurdesem-pannenkoekjes bij het ontbijt.
Een kilo hummus gemaakt, Op deze foto zie je het gedeelte dat niet werd ingevroren.
Een kilo hummus, Op deze foto zie je het deel ervan dat niet werd ingevroren.
141213brooddeeg
En deze grijze blob…
141213brood
..was het deeg voor twee van deze broden. Het is heerlijk brood, acht op de schaal van tien was de rating van Echtgenoot Yep. Ik zou wel  willen dat het iets luchtiger was. Ik studeer door op de wetenschap van het zuurdesembrood.

Het bijna-midwinterlicht maakt dat al het eten dat ik fotografeer er minder smakelijk uit ziet dan het is.

Wat ik óók vandaag maakte: Muesli

11 december 2014:

Muesli op een bakvel

141211muesli

Muesli maak ik wekelijks. Maar tot nu toe roosterde ik het mengsel van gewalste granen, kokos en gehakte noten op een vel bakpapier in de oven. Dat kun je één keer gebruiken, het is niet te recyclen. In Lyon kochten we een bakvel dat niet van papier is, maar van een heel fijn soort glasvezelgaas, met een tefloncoating. Het ziet er luxe uit, goud met zijdeglans. Ik probeerde het uit, het werkt prima! Behalve dat het honderden keren gebruikt kan worden (volgens de verpakking) geeft het kennelijk de warmte beter door: Mijn muesli was sneller klaar. Wat een vondst!

Wat ik vandaag maakte: Een einde aan mijn twitter account

11 december 2014:

Ik stopte met twitteren

Bijna achtduizend tweets verstuurde ik, ik las er, denk ik, miljoenen. Ik vond Twitter leuk, direct en vrijblijvend. Maar toen kroop er steeds meer reclame tussen en erger: Steeds meer bozigheid en negativiteit. Ik wikte en woog, er zijn een paar mensen wier tweets ik graag lees. Maar uiteindelijk woog dat niet op tegen de dagelijkse ergernis.

Wat ik deed, de laatste dagen

6 tot 9 december:

Een reisje naar Lyon

Het was de vierde keer al, dat we naar het Lichtfestival in Lyon gingen. De voorgaande jaren waren we met een groter gezelschap, deze keer gingen we met zijn tweeën.

141208amfitheater
We bekeken het Romeinse Amfitheater. Op de achtergrond zie je de torens van de kathedraal, met een metershoog gouden Mariabeeld. Het lichtfestival wordt jaarlijks georganiseerd rondom een katholieke feestdag. Iets met Maria onbevlekte ontvangenis, wat ik dan niet helemaal begrijp want de geboorte van het kerstkindje is drie weken later… hoe zat dat dan? Hoe dan ook, daarom vervult deze kathedraal jaarlijks een belangrijke rol in het lichtfestival. Ook staat de kathedraal hoog boven de stad en is overal vandaan goed te zien.
Er stond ook een steen met een moeilijke gezichtsuitdrukking.
Er stond ook een steen met een moeilijke gezichtsuitdrukking.
Dit is het uitzicht over de stad vanaf de kathedraal. de rivier is de Saône.
Dit is het uitzicht over de stad vanaf de kathedraal, de rivier is de Saône. Een stuk stroomafwaarts komt de Saône samen met de Rhône. Het reuzenrad dat op Place Bellecour staat wordt ook jaarlijks gebruikt als projectiescherm. Dit jaar stond heel Place Bellecour in het teken van het werk van Antoine de Saint-Exupéry, een Lyonees (schrijver van De Kleine Prins) waarop men in de stad wel bijzonder trots is.
141208spiegelbol
Er was een enorme discobol. Overdag lag hij naast de kathedraal,’s avonds hing hij te draaien in de spotlights. Maar dat komt later in dit blog.
Een andere kerk was voorzien van bloemen. En licht natuurlijk.
Een andere kerk stond in bloei. En in het licht natuurlijk.
Het waren opblaasbloemen.
Het waren opblaasbloemen.
Het paleis van Justitie stond er feestelijk bij.
Het paleis van Justitie stond er feestelijk bij.
141208lichtshow
Het paleis van Justitie, met daarboven de kathedraal met de discobol in vol bedrijf. Gezien vanaf de oever van de Saône.
Het is niet kinderachtig, metershoge spiegelbollen, opblaasbloemen... Maar het hoeft niet zo moeilijk te zijn. Een grootverpakking wegwerplepels, een prop kippengaas, een gloeilampje et voila! Lichtkunst.
Men doet niet kinderachtig in Lyon, metershoge spiegelbollen, enorme spots in alle kleuren, opblaasbloemen, projecties waardoor de gebouwen lijken te dansen… Maar het hoeft niet zo moeilijk te zijn. Een grootverpakking wegwerplepels, een prop kippengaas, een gloeilampje in een plantsoentje et voila! Lichtkunst.
In het Instituut voor hedendaagse kunst deden ze iets met schaduw.
In het Instituut voor hedendaagse kunst ging het meer om schaduw.
En in het musée de Tissu stonden de operakostuums (deze zijn van a midsummernightsdream) er een beetje droevig in het halfduister bij. Maar dat moest omdat ze het daglicht niet kunnen verdragen, stond op het bordje er bij.
In het musée des Tissus stonden de operakostuums (deze zijn van a midsummernightsdream) er een beetje droevig in het halfduister bij. Maar dat moest omdat ze het daglicht niet kunnen verdragen. Dat stond op het bordje er bij.

Er was natuurlijk veel en veel meer te zien. Er zijn tientallen filmpjes te vinden op youtube. Deze is bijvoorbeeld erg leuk.

Enfin. Ik kocht een blikje thee met een gebiedende naam.
Enfin. Ik kocht een blikje thee met een gebiedende naam en we treinden weer terug naar Brussel, waar de auto op ons wachtte voor het laatste stukje.

Wat ik vandaag maakte: Een gaatje.

3 december 2014:

Een gat in mijn nieuwe trui

Ik heb het maar weer gerepareerd.
Ik heb het maar weer gerepareerd.

Gisteren kocht ik -behalve dat rokje- ook een gestreepte coltrui. Vandaag droeg ik die en maakte er meteen een gat in. Bij veel van mijn kledingstukken ontstaat een gaatje precies er hoogte van de gesp van mijn riem. Ik denk dat ik tegen mijn werkbank of aanrecht sta en de gesp op die manier door de stof slijt. Vriendin C. zei dat ze dat ook had, dat dat bij alle “buikige dames” (sic) zo was. Hmpf. Dat helpt bepaald niet.

Wat ik vandaag kocht: een rokje

2 december 2014:

Ik ging winkelen

141202rokje

Al een hele tijd koop ik geen kleren meer, maar nu het wat kouder wordt vind ik vaker dan me lief is geen geschikte outfit in de kast. Ik heb weinig meer dat me past en ook geschikt is voor winterse omstandigheden. Desperate times take desperate measures* dus naar de winkel. Waar ik tot mijn verbijstering dit rokje aantrof. Vriendin H. stelde voor dat ik de winkel in kwestie aanklaagde wegens plagiaat, maar aangezien míjn zevenbaans rokje twee dagen oud is en dit winkel-exemplaar al tot de tweede verdieping van de hel uitverkoop was gevorderd denk ik dat daar geen winstkansen zijn.  Ik heb het maar gekocht, op die manier beperk ik de kans dat ik iemand tegenkom die hetzelfde rokje draagt als ik.

*Een chique manier om te zeggen: “Nood breekt wet”