Vergaderen

Het was weer tijd voor de jaarlijkse medewerkers-meeting. De audiciens hebben regelmatig vaktechnisch overleg, er is ook regelmatig een filiaal-bespreking maar ik zie mijn collega’s -ondersteunend personeel- van de andere filialen eigenlijk zelden. Daarom is er elk jaar een medewerkersdag. De agenda voor deze editie was al rondgemaild, het beloofde een pittige middag te worden. Er waren achttien bespreekpunten die allemaal binnen drie uur moesten worden afgehandeld, met ook nog eens een pauze van drie kwartier halverwege. Maar toen we ons meldden bleek die hele agenda een rookgordijn te zijn. Er was helemaal geen vergadering…

We kregen een workshop bloemschikken waarin we mooie paas-stukken maakten, en een high tea. Wat een gezellige middag.

Bloemenweelde

Ik hou erg van bloemen. Ik vind het daarom ook altijd wat moeilijk om een bos bloemen te kopen die gekweekt is met geen enkel ander doel dan langzaam te sterven in een vaas in mijn huis. Al helemaal omdat veel snijbloemen in het verre buitenland worden gekweekt en dan met een vliegtuig naar Nederland gebracht. Met bloemen die ik zelf pluk in tuin of berm is het gevoel weer anders. Mijn familie weet dat natuurlijk van mij, ik krijg dan ook zelden een boeket.

Voor mijn verjaardag kreeg ik van Dochter een grote doos met papier van een speelgoedwinkel er om heen. (Dat leek erg op wat zij vroeger van mij kreeg… merkwaardig!)

Er in zat een bos bloemen, maar dan anders. Ik vind ze geweldig! Ik beloofde Kleindochter K. dat ze mocht helpen met het in elkaar zetten, maar daar heb ik wel een beetje spijt van. Het kan nog weken duren voor ze hier weer eens is en ik wil eigenlijk meteen beginnen!

Trek

Het is zulk mooi lenteweer dat de kikkers op weg zijn naar de vijvers en sloten om daar voor nageslacht te zorgen.

Dit exemplaar wilde liefst dwars door ons huis, maar dat vond ik dan weer geen goed idee. Een kwartier later was de uitgang uit onze tuin gevonden; toen zag ik hem (of haar) over de oprit lopen met een gevaarlijke tocht (twee drukke straten oversteken) voor de boeg.

Reasons to be cheerful*

Een nieuwe categorie omdat het een goed idee is om de mooie dingen te blijven zien (en de lieve, de troostrijke, de ontroerende en de grappige).

Onze boswilg bloeit. Een grote gele poederdons van wilgenkatjes, waarin het zoemt van de bijen en de hommels die na de winterrust best wat stuifmeel lusten.

*met dank aan Ian Dury die van héél andere dingen vrolijk werd dan ik. Maar het is de gedachte die telt.