Zoals elk jaar is in de herfst de fut er bij mij een beetje uit, wat betreft tuinieren. Er is nog steeds een boel opbrengst te verwerken: Bietjes koken en invriezen, aardappelen en uien sorteren en droog opslaan, noten drogen, appelmoes koken, zuurkool maken… en dat doe ik allemaal thuis in de keuken. Bijna alles is inmiddels geoogst.

Maar toch moet er eigenlijk veel gebeuren op het lapje zelf. Mest kruien. Van alles snoeien. Winteruien planten, spitten, en niet in de laatste plaats om je heen kijken: er is nog veel te genieten.

In de achtertuin is het ook herfst: Kip Loes is in de rui, ze ziet er bepaald niet charmant uit met haar bijna kale kopje met witte stoppeltjes. Daaruit groeien de nieuwe veertjes.

Haar zus Sophie heeft zulke slechte haardagen niet, ze zit nog dik in de veren en demonstreert voor de foto hoe je als  kip een smakelijk wormpje verschalkt. Alleen haar kopje staat stil (let op haar geconcentreerde uitdrukking, graven is vast moeilijk werk als je een brein ter grootte van een doperwt hebt) maar verder werkt haar hele kippenlijf aan de werkzaamheden mee.

En ook al is het november, de dames leveren beiden elke dag een ei.