Damespraat
Dus ik stapte weer op mijn racefiets. En één van de eerste problemen die ik tegenkwam was de outfit. Ik ben best een stuk breder dan in 2016, mijn schoenmaat is niet meer hetzelfde, mijn fietsbril-op-sterkte had niet meer de goede sterkte en de binnenvoering van mijn helm was tot stof vergaan. (Ik twijfel trouwens ook of een helm na 9 jaar marineren in een garage nog aan alle veiligheidsvoorschriften voldoet…)
“Alles” nieuw kopen is een hele uitgave, en vind ik ook wel wat overmoedig. Daarom vertoonde ik me in een koersbroek van Echtgenoot Yep met een bandshirt, een varifocale bril van vorig jaar en met op mijn hoofd de oude helm, gevuld met steunkussentjes geleend uit een kinderhelm.
Natuurlijk ging ik tóch eens rondkijken voor wat nieuwe kleren… Het was altijd problematisch om goede wielerkleding te vinden voor dames. Wij zitten nu eenmaal net iets anders in elkaar dan de mannen. De zadels moeten voor ons wat breder, een herenbroek met bretels (voorzien van een zeem op net niet de goede plaats) is een ramp als je plassen moet: Jasje, shirt en vaak ook helm, alles moet uit. En áls je dan een leuke outfit vond was het beslist niet in een grotere maat.
Toen vond ik Ingeklikt en had ik toch bijna een paar complete outfits gekocht, alleen al omdat ik ze zo leuk vind. En omdat alles tot en met maat XXL verkrijgbaar is. Ik beheerste me en kocht alleen een koersbroek. In de goede maat! Met zeem op de juiste plek! En… met een ritsje middenachter zodat je het toilet kunt gebruiken zonder verkleedpartij. Vanmorgen probeerde ik hem (haar) uit. Ik kan alleen maar zeggen: Hoera.