21 juli 2015:

Geen fudge

Na het maken van de mint-chocolaatjes van zaterdag had ik bijna een heel blikje gecondenseerde melk over. En ook driekwart reep chocolade. Ik smolt de chocolade en goot het in een vierkant bakje waarin ik eerst bakpapier had gelegd en daarop een dun laagje zelfgemaakte muesli. Het werd een interessant soort van reep, die inmiddels geheel in Echtgenoot Yep is verdwenen (Ik eet namelijk geen chocolade). Met de gecondenseerde melk wilde ik fudge maken (Ik hou wél erg van fudge). Volgens dit recept. Maar de voorgeschreven pan met dikke, wijde bodem bezit ik niet, dus ik mikte hops, gewoon de spullen in een steelpan. Dat brandde werkelijk metéén aan. Ik heb het toch af gemaakt, terwijl ik al roerende de verbrande stukjes steeds fijner door het mengel verdeelde. Ik had niet het gevoel dat dit nog tot grootse resultaten zou leiden, dus draaide ik het vuur iets sneller uit dan gemoeten had, misschien… Ik stortte de blob in een bakblik op een vel bakpapier en liet het afkoelen. Het resultaat ziet er bepaald onsmakelijk uit en er mankeert meer aan: Te zacht voor fudge, te taai voor iets anders, bijzonder plakkerig en aangebrand van smaak. Ik was al doende de hele plak weg te gooien toen Echtgenoot Yep begon te protesteren: Hij vind het wél lekker, en is van plan het in de komende weken snoependerwijs op te eten. Ik vind het best… ik hoop dat hij vóór hij een stukje in zijn mond steekt niet vergeet dat hij dan tien minuten niets meer zeggen kan.