12 november 2014:
een fiets voor een portret
Al anderhalf jaar stond mijn “oude” fiets werkeloos. Een Batavus Comanche die ik sinds de aanschaf van een degelijke mamafiets als reservefiets in de schuur liet staan. Een tikje overbodig, hij is in al die tijd niet één keer gebruikt. Dit was een fiets met boemerangkwaliteiten. Mijn toenmalige collega Ria kocht hem in 2003, maar hij werd kort daarna van haar gestolen. Een paar maanden later werd ze gebeld door de politie dat de Comanche was teruggevonden. (en de dief berecht, goed zo!) Nóg weer een paar maanden later kreeg ze hem écht terug. Inmiddels had ze allang een andere fiets gekocht dus ik nam de Comanche van haar over voor een goede prijs. Blij en tevreden fietste ik er op rond in Haarlem, liet hem vaak bij de supermarkt, het station of de bushalte op me wachten. Pas na een jaar ontdekte ik dat het slot was doorgeslepen, waarschijnlijk toen hij van Ria werd gestolen. Hoewel ik hem zorgvuldig op slot zette had ik dat net zo goed achterwege kunnen laten, het gedeelte van het slot dat tussen de spaken schuift was weg. Wat een gemiste kans voor de Haarlemse fietsendieven!
Natuurlijk kreeg hij meteen een nieuw slot, hoewel ik van deze fiets inmiddels het vermoeden had dat hij gewoon erg trouw was.
Gisteren zag ik op twitter deze oproep:
Fiets kapot, iemand in Goes e.o. een fiets over, voor een kleine prijs of ik maak een mooi portret van je!
— PaulvanBueren(@PaulvanBueren) November 11, 2014
Ik dacht aan de werkeloze Comanche in de schuur, nu ja, toen heb ik gereageerd. Bandjes opgepompt, ketting een beetje geolied, vandaag heb ik de Comanche uitgezwaaid. Ik hoop dat hij zijn nieuwe eigenaar net zo trouw is als hij Ria en mij was! En binnenkort maakt Paul van Bueren een echt, professioneel portret van mij. Wat een leuke ruil.
