8 januari 2015:

Navajo getwijnd garen van restjes

Mijn spinnewiel staat altijd startklaar, maar echt een tijdje doorspinnen doe ik meestal niet: Het zijn vijf minuutjes (terwijl er iets download op mijn PC) hier en een klein kwartiertje (ik wil nog niet naar bed) daar. Dit strengetje is niet echt van vandaag, dus. Ik had wat verschillende restjes paarse merinowol en wat wit, ik dacht dat dat leuk bij elkaar kon. Ik spon het in een heel aantal korte sessies tot één lange draad, steeds van kleur wisselend als ik weer begon. Dat maakte het kleurverloop erg onregelmatig. Toen ik door de restjes heen was had ik een klos vol, die ik twijnde volgens de Navajo methode, waarmee je van de enkele gesponnen draad een drievoudig garen maakt zonder dat de kleuren door elkaar gaan. Ik wilde voorkomen dat al mijn paarsen en het wit tot één lila-achtig geheel met wat kleurgradaties gemengd werden. Zo heb ik er een soort van zelfstrepend garen van gemaakt waarin het kleurverloop net zo onvoorspelbaar is als de tijd die ik aan mijn spinnewiel besteedde. Nu ligt de streng op mijn buro en heb ik werkelijk geen idee waar dit nu goed garen voor zou zijn. Bij commerciële zelfstrepende garens zijn de kleuren regelmatig verdeeld, ik had eens geluk en maakte zoiets per ongeluk … maar hoe dit er uit ziet als het gebreid is? Ik weet het echt niet.