22 oktober 2015:

een sterk verhaal

Bij het opruimen van de kelderkast vond ik ook een snelkookpan die ik in 2002 of zo eens van een kennis had gekregen. Een degelijke pan van een gerenommeerd merk, die hij nieuw had gekocht maar nauwelijks gebruikt. Ik gebruikte hem net zo min want vijf liter is wel een wat grote inhoud voor een klein huishouden als het onze en onbekend maakt onbemind, dat ook. Ik heb geen ervaring met een snelkookpan. Collega D. wilde de pan wel hebben, zij heeft regelmatig een groot gezelschap aan tafel en geen drempelvrees. Dus stak ik het hele gevaarte in mijn fietstas en nam het mee naar mijn werk, waar ik het met een groots gebaar aan collega D. wilde overhandigen… maar daar ging iets mis. Er ontbrak een onderdeel. De drukregelaar, een reepje metaal en bakeliet van twaalf centimeter lang was van het deksel gevallen. Ik wist zéker dat het erbij zat toen ik de pan uit de kelderkast haalde… Ik zocht in de fietstas. Ik zocht in de fietsenstalling. Ik zocht thuis in het fietsenschuurtje. En ook in de kast waar het ding al die tijd gestaan had. Ik keek op straat goed uit, zou het bij een hobbel uit mijn fietstas zijn gesprongen? Ik kon het me nauwelijks voorstellen. Maar het was zelfs nog onwaarschijnlijker: Meer dan een week later trof ik het onderdeel op mijn bagagedrager. Gewoon, los liggend. Daar heb ik acht dagen mee rondgefietst zonder het te verliezen. Ongelooflijk. Ik ben klaarblijkelijk bijzonder goed in balans als ik fiets.