Als je voor een lichtfestival naar een stad gaat moet je ook iets bedenken om te doen als het niet donker is. In Amsterdam is dat geen enkel probleem… we gingen onder andere naar het Van Gogh museum. Waar ik me vergaapte aan prachtige schilderijen. Het is vreemd, ik ken natuurlijk veel van Van Goghs werken. In tegenstelling tot reproducties is “in het echt” mooier.
In de museumwinkel kochten we een 1000-stukjes puzzel met zijn schilderij “de oogst”
Zo’n puzzel in halfvoltooide staat op de eettafel doet iets raars met me. En met Echtgenoot Yep trouwens ook. In het langslopen zie je een stukje liggen dat beslist dáár moet passen, gisteravond zocht je nog tot twaalf uur naar precies dat gele veegje met een groen hoekje. En jahoor! Het past. Misschien zie je er nóg eentje liggen? eens even kijken…. En voor je het weet is het twee uur later. Ik heb nog nooit zoveel koude koffie gedronken als in de week tussen het leegschudden van de verpakking en het maken van bovenstaande foto. Puzzelen schijnt nieuwe verbindingen in je brein te stimuleren, die je daarna ook in het dagelijkse leven van nut zijn. Er is kennelijk tijdens dat proces weinig ruimte voor iets anders beschikbaar. Maar goed. We kunnen nu weer verder met ons leven.