Vorige week kwam Kleindochter K. voor het eerst een nachtje logeren.

Dat was erg gezellig! Het was fijn dat ze haar loopfietsje ook mee had. Ze ontwikkelt hoge snelheden ermee door met twee beentjes tegelijk af te zetten. We gingen naar de speeltuin op de hoek, we stopten walnoten in een grote vaas, we lazen boekjes en aten wokkeltjespasta. Zondag kwamen haar moeder en vader haar weer halen. Ze mag nog wel eens komen logeren, vonden we.

In de volkstuin heeft, net als in de rest van het land, de buxusmot toegeslagen. We hebben hadden twee haagjes van vier struikjes aan weerszijden van de composthoop. Daarvan heb ik vandaag de overblijfselen verwijderd. Eigenlijk niet zo erg, ik vind ze -ook zonder buxusmot- niet zo mooi.  Als je er geen Versailles-tuin bij hebt is een buxushaagje gewoon wat saai.

Er was ook blad te harken. Ik heb het allemaal naar één veldje gebracht, in de hoop dat de wat arme grond daar door het verteren van al dat blad wat humeuzer wordt. Het was zonnig najaarsweer, maar wel te fris om een uurtje te zitten. En zo krijg je heel productieve tuindagen.

Afgelopen maand passeerde ik nog een klein mijlpaaltje: voor het eerst sinds dit blog bestaat, bijna acht jaar, waren er meer dan 10000 bezoekers in één maand. Wat een hoop! Natuurlijk is dat inclusief een aantal commentspammers en dergelijke, er weten er elke dag wel een paar langs mijn beveiliging te komen. Maar toch. Tienduizend!  Ik schrijf het blog niet met het doel er beroemd mee te worden of zo, dan ging ik wel likes verzamelen op sociale media. Ik vind het erg leuk dat zoveel mensen het kennelijk met genoegen lezen. Dank jullie wel!