30 mei 2016:

een treinreis met hindernis

Ik breide in 2013 een lang vest, dat ik zo graag draag dat ik het nog een keer wil maken. Ik bestelde bij Wollmeise paars garen (de kleur van rode kool, verzuchtte vriendin J. romantisch) en begon. Gisteren ging ik met de trein naar Dochter om haar nieuwe huis te bekijken. Een heel stuk treinen, maar dat is bij mij ook een heel stuk breien… fijn! In Gouda was ik net overgestapt en gesetteld toen er in de trein werd omgeroepen dat deze trein, in tegenstelling tot de mededelingen op de borden op het perron, níet naar Rotterdam ging. Ik moest inderhaast mijn breiwerk, jas, tas en koffie bij elkaar rapen en uitstappen. Meteen achter mij sloten de deuren en begon de trein te rijden. Pas toen zag ik de paarse draad, die van het breiwerk in mijn hand naar de deuren van het treinstel liep… Gelukkig brak de draad meteen. Maar mijn -bijna nieuwe- bol wol vertrok zonder mij. Onhandig en genant. En duur. Ik hoop maar dat het bij de gevonden voorwerpen van de NS terecht komt.