11 april 2016:

Een raadsel in de tuin.

Achter het huis hebben we “de kruidentuin”. Er staan allerlei keukenkruiden in de vorm van vaste planten, jaarlijks zaaien we er nog wat bij van dille, basilicum en dergelijke. Een van de vaste bewoners is de pepermunt, waar nogal vaak een paar blaadjes van geplukt worden. Voor in een kan water op tafel, of in kleine reepjes door de couscous. Ik kan me eigenlijk niet herinneren of ik dat vorige zomer veel deed, maar ik weet nog wel dat ik een keer een paar blaadjes gesuikerde munt wilde maken voor op een toetje en dat dat niet zo best lukte, de blaadjes leken wel wat “harig”.  De pepermuntstruik staat in een emmer zonder bodem, hij heeft de reputatie dat hij enorm woekert. Vandaag plukte ik weer eens wat munt, maar het rook meer citroenig dan muntig. En zo smaakte het ook. Raar! De plant leek ook wel heel erg op de citroenmelisse, die een meter of anderhalf verderop staat. Ik vroeg Echtgenoot Yep naar zijn mening, die stelde dat planten over het algemeen niet uit zichzelf aan de wandel gaan en dat het voor een gemiddelde plant al helemaal lastig is om in of uit een ingegraven emmer te komen. Daar heeft hij natuurlijk gelijk in, maar toch is dat precies wat er klaarblijkelijk gebeurd is: de pepermunt is bijna helemaal verdwenen, zijn plaats is ingenomen door een citroenmelisse. Echtgenoot Yep heeft hem met weinig ceremonieel verwijderd en aan de kippen gevoerd.