31 januari 2015:

Een proefbehaatje Op het grote wijde Internet trof ik tot mijn vreugde heel veel mensen zoals ik: Dames -en enkele heren- die hun kleren zelf (willen) maken. En daarover bloggen, tutorials filmen die op youtube geplaatst worden en zogenaamde sewalongs organiseren. Joepie. Ik besloot aan één van die sewalongs mee te doen, van deze “Watson”, een BH met een brede band en een slipje. In les twee gaat het over hoe je veranderingen aan het patroon kunt maken als er een probleem met de pasvorm is. Maar hoe weet je of er een probleem met de pasvorm is als je het kledingstuk nog niet gemaakt hebt? Tot nu toe gebruikte ik steeds hetzelfde TNT* patroon voor BH’s, daarvan wist ik na de eerste hoe het paste. Die eerste was erg te groot. Heel erg te groot. Ik paste mijn patroon aan, daarna doopte ik de BH Dolly Parton en kiepte haar met een elegante zwaai in de vuilnisbak (nadat ik de beugels en dergelijke weer verwijderd had). Je kunt leren van je fouten, maar je hoeft ze niet te bewaren. Ik besloot van een restje van een eerder ondergoed-project een Watson-pasmodel te maken. Daarbij heb ik verschillende steken geprobeerd, het is ook niet erg netjes afgewerkt, maar de pasvormvraagstukken zijn afdoende beantwoord. Als ik de definitieve versie heb gemaakt mag dit pasmodel Dolly Parton achterna.

*TNT is niet iets explosiefs, het naai-lingo voor tried and tested