8 november 2014:

Een gordijn voor het raam van mijn studio atelier werkkamer

De kamer waarin ik dit allemaal schrijf, waar dus mijn computer maar ook mijn naaimachine staat en kasten vol met lapjes, kraaltjes, wol, ander garen, nog meer lapjes en nog meer wol is aan de voorkant van het huis. Voor het raam hangen zogenaamde inbetweens, die ervoor zorgen dat men niet van buiten af kan zien hoeveel steken ik opgezet heb, of dat ik moet opzoeken hoe een gepassepoileerd knoopsgat ook weer moet. Toch bleken de inbetweens heel erg doorzichtig als het donker is en hier in mijn kamer de (daglicht) lampen aan zijn, wat in de winter toch best vaak voorkomt. Een gordijn dus, genaaid van één van de lappen die ik bij Vlisco kocht. Eigenlijk was het te weinig stof om een prettig geplooid gordijn van te maken*, het gordijn moest 2,78 meter breed worden en ik had maar 83 centimeter stofbreedte voor de plooien. Ik besloot een gordijn met héél kleine plooien te maken, ik geloof dat ik erg tevreden ben met het resultaat. Het kan ook aan de stof liggen: Dit patroon doet me heel erg aan mijn moeder denken, we hadden vroeger thuis gordijnen die hier erg op leken.

*IJzeren regel in de gordijnenmakerij: Je hebt minstens twee maal de breedte van het raam nodig aan stof, om de juiste hoeveelheid en diepte aan plooien te kunnen maken, Twee en een half tot drie keer als het geen dikke stof is.