Wat ik vandaag maakte: Amandelen kapot

21 september 2014: De jaarlijkse amandeloogst. Er was een paar dagen niets dat ik maakte. Dat wilde ik graag goedmaken door vandaag eens echt uit te pakken over de amandelen.

140921amandelbloesem
Allereerst een foto van de amandelbloesem. Dat is in september inderdaad helemaal niet actueel… maar het is zó mooi dat er elke dag wel even naar gekeken kan worden. Gewoon, omdat het kan.
140921bolsters
Uit de boom vallen in de vroege herfst deze bolsters. Het zijn stevige bonkjes, als je er eentje op je hoofd krijgt voel je dat wel!
140921drogen
De noten worden uit de bolsters gepeuterd. Dat is niet heel moeilijk, maar wel een beetje een vies werkje soms. De amandel is familie van de perzik, af en toe word ik daaraan herinnerd door een wat draderig “vruchtvlees” rondom de noot.

En hierna ging het een beetje mis. Deze net ontbolsterde noten moeten eerst een tijdje drogen voor ik ze kraken kan zónder dat de inhoud stuk gaat. Het kraken is namelijk geen kinderachtig klusje: Ik leg een noot op een tegel op de werkbank, geef er een gedecideerde, maar niet te harde klap op met een hamer, herhaal dat een keer of wat en zoek daarna de amandelen tussen de scherven uit. Het doseren van de klap is de kunst, na wat oefening kan ik -en Echtgenoot Yep ook- het vrij accuraat en redelijk snel. Zo elke dag een minuut of tien nootjes stuktimmeren in de schuur levert al gauw een hele hoeveelheid op. Maar hoe voorzichtig je ook tikt, echt verse amandelen breken gewoon altijd. Ik dacht u een beetje te bedotten, bloglezer, door voort te gaan met de amandelen die er nog lagen van vorig jaar. Helaas. Uit alle noten die ik stuksloeg kwam een sneu verschrompeld velletje. De volgende twee foto’s zijn dan ook van het Internet gepikt, u moet me maar geloven dat het er bij mij precies zo uitziet over een week of twee.

140921vliesamandelen
We komen bij de kern van de zaak: de amandel na het kraken van de noot. Het bruine vliesje moet er óók nog af. Dit bereik ik door ze te overgieten met heet water, na een paar minuten kun je vrij eenvoudig het vliesje van de noot af wrijven.
140921witteamandelen
… en daarna moeten ze natuurlijk wéér drogen.

Het is dus een hele onderneming: Bolsters rapen, noten ontbolsteren, drogen, noten kraken, noten ontvliezen, drogen. Vorig jaar maakten we een paar ons amandelspijs (en lieten de rest van de noten staan tot ik ze vanmiddag teleurgesteld in de groenbak kiepte) Dat amandelspijs was héél erg lekker. Maar ik denk dat ik dit jaar de amandelen en ook de hazelnoten stukje bij beetje ga verwerken in de muesli. Die hazelnoten zijn een stuk makkelijker: Oprapen, kraken met een gewone notenkraker. Helaas weet ik van hazelnoten geen eenvoudige manier om de bruine vliesjes van de noot te krijgen.