5 maart 2014:

Helemaal niets.

Afgezien van werk (gewoon) en een maaltijd (ook gewoon) maakte of deed ik niets dan lezen. Ik ben geheel in beslag genomen door Harry Quebert en zijn zaak. Ik ben op bladzijde 211, tot nu toe doet het me enigzins aan Twin Peaks  denken.

toegevoegd op 8 maart: Ik heb het uit. Net als in Twin Peaks iets te veel houtjetouwtje plotwendingen. Ik ben ook bang dat Joel Dicker een groot conflict met zijn moeder heeft, alle moeders in het boek zijn vréselijk. Het gaat geen plaatsje in mijn boekenkast krijgen.