In het “nieuwe” gedeelte van onze tuin staat een wilde roos.

Prachtig als hij bloeit…

In de late herfst en in de winter hangt hij vol met rozebottels. Die kennelijk door allerlei bewoners van onze tuin erg lekker worden gevonden, we vinden overal stukjes rozebottel terug. Soms zelfs een heleboel. Maar de struik is wél groot, inmiddels wel een meter of vier doorsnee. De rozen bloeien op takken die twee jaar oud zijn. Dus als je de struik snoeit moeten de oudere takken er uit. Maar…. de nieuwe takken, die we behouden willen omdat ze volgende zomer de bloemen gaan dragen, zitten allemaal aan zo’n veel te lange oudere tak vast.

We besloten -een beetje spijtig- een jaar geen rozen te hebben, de struik rigoreus te snoeien tot de kale stammetjes. Vanaf volgend jaar zullen we de nieuwe takken korter houden.