15 maart 2015:

een kippendoekje.

Een vliegreis betekent wachten. Wachten tot je bij de luchthaven bent terwijl Echtgenoot Yep rijdt. Wachten tot de gate opent. Wachten tot het vliegtuig weer geland is. Met andere woorden, een vliegreis levert ideale omstandigheden voor breiwerk. Ik had het even benauwd dat het wellicht zou worden afgepakt door de strenge beveiligingsbeambte die ook Echtgenoot Yep van zijn haargel beroofde, maar dat viel mee, mijn breipennen zijn kennelijk niet gevaarlijk (en haargel wel). Op weg naar Nice begon ik aan deze “Age of brass and steam kerchief”, in Nice en op de terugreis breide ik door en gisteren was hij klaar.

Ik vind hem erg leuk! De wol is Colinette jitterbug, eigenlijk een sokkenwol, ik breide ongeveer de helft op. En nu het dilemma: het sjaaltje is iets aan de kleine kant. Ik zou het een stuk groter kunnen breien, maar de rest van de wol kan óók een leuke muts worden. Vandaag deed ik een sjaal-praktijktest: de koude noordooster werd effectief én elegant buiten gehouden. De rest van dit garen wordt een muts. Meer precies een baret, met hetzelfde ribbeltje.