7 september 2015:

Nouja, witte bonen in tomatensaus, eigenlijk.

Uit Frankrijk nam ik een zak bijzondere bonen mee. Deze Coco de Paimpol is een Bretonse witte boon die net als wijn een AOC heeft en in de peul, half gedroogd, verkocht wordt. Dat soort producten vind ik altijd erg interessant, dus dopte ik de boontjes en bereidde ze volgens het recept dat op de verpakking stond: Fruit een kleingesneden ui in olijfolie, voeg drie gepelde en gehalveerde sjalotjes en een in repen gesneden paprika toe, bak nog even door tot alles enigszins begint te kleuren. Ik deed er nog een volle theelepel gedroogde tijm en wat zout en cayennepeper bij. Voeg dan 300 gram tomaten in stukjes toe, een kwart liter bouillon en 400 gram bonen. Die 400 gram zou je ongeveer over moeten houden van een kilo peulen. De bonen moeten nét onder de vloeistofspiegel staan. Dan de hele zaak rustigjes drie kwartier laten pruttelen tot de bonen gaar zijn. We aten het met een stukje vis, dat was lekker. Maar vandaag nam ik het restje mee naar mijn werk voor de lunch, en opgewarmd was nóg lekkerder. Ik heb, Appellation d’ Origine Contrôlée of niet, acht van die peulen te drogen gelegd in de vensterbank, volgend jaar ga ik ze wijsmaken dat mijn volkstuin best erg Bretons is.

Bonus: Op de verpakking trof ik ook dit webadres waar nog veel meer goede groente-recepten zijn te vinden. Wat een weelde aan informatie…. hoewel wél in ‘t Frans.