Blijde verwachting

Onze kip Fiep is normaliter een redelijk schuw type. Ze eet niet uit de hand en loopt hard weg bij plotselinge bewegingen. Maar nu trekt ze zich niets van ons aan, ze is geheel in beslag genomen door een Belangrijke Taak. En door haar hormonen…

Ze blijft halsstarrig zitten…

Ze is broeds. Op deze foto zie je nog het kistje dat als legnest in gebruik was, waarin ze plaats nam op een ei van haar zus Keet. Dat kistje zal vast nogal ongemakkelijk zitten, dus ik haalde het weg toen ze even opstond om te eten. In plaats daarvan kreeg ze een paar handenvol stro om een nestje van te maken. Daarna reden we naar een kippenhouder die wél een haan bij zijn Maranskippen heeft. Dezelfde die ons de eieren leverde waar Fiep zelf uit kwam (en Keet en hun vier broers ook).

Ze moet soms éven naar buiten om te eten.

En zo zit ze nu al een week op tien bevruchte eieren. De vader en enkele van de moeders ervan zijn zilverhals-Marans, dus waarschijnlijk krijgen we ook wat kleurvariatie als het allemaal lukken wil. Nog twee weken…