4 augustus 2016

…van mijn oude rugzak

In 1996 kreeg ik deze rugzak voor mijn verjaardag. Baanbrekend indertijd was het feit dat het vlak dat tegen mijn rug zat uit gaas bestond, zodat het ventileerde. Ook het feit dat er een heupband op zat én een bevestiging op borsthoogte tussen de beide schouderbanden maakte hem erg geschikt voor op de (race) fiets. Hij zat stevig op mijn rug en schoof niet heen en weer. Er kon verrassend veel in. Ik fietste jarenlang mijn woonwerkverkeer met deze rugtas op, 46 km per dag, met mijn “nette” werkkleren erin, met mijn lunch, op weg naar huis vaak met wat boodschappen. Hij is heel wat vakanties mee geweest, hij heeft stortbuien meegmaakt, en valpartijen. Natuurlijk werd hij na een paar jaar wat ‘shabby’ er raakte een gesp kwijt en er kwamen wat gaatjes in maar ach… Afgelopen weekeinde nam ik hem mee naar Londen. Toen ik bij thuiskomst weer uitpakte was alles nogal plakkerig. Bij nadere inspectie bleek de coating binnenin vergaan tot een taaie teerachtige laag. Vandaag heb ik alle vakjes leeggemaakt en hem in de vuilnisbak laten zakken. Het gaat me toch aan mijn hart.