21 januari 2015:

De Leesclub besprak Woesten van Kris van Steenberge

Een boek dat tegelijkertijd een streekroman, een oorlogsroman, een detective en een historische roman is. Ik vond het prettig lezen, maar ik voelde me met geen van de personages erg betrokken. Het verhaal speelt in het dorpje Woesten vlak bij Ieper. Hoewel de eerste wereldoorlog een belangrijk breekpunt in het verhaal is, gaat de roman daar niet echt over. Hoofdpersonen zijn tweeling, waarvan de eerstgeborene een heel mooi kind is, de tweede ernstig mismaakt aan zijn gezicht. Zo ernstig dat hij geen naam krijgt en met een kap over het hoofd door het leven gaat.

Hier en daar vond ik wel wat mankementen: Er zijn enkele minuten tussen de klap (met de kandelaar, hoe cluedo) op het hoofd van het slachtoffer en het overlijden, in die enkele minuten lopen vier mensen “toevallig” binnen. En worden natuurlijk omdebeurt verdachte.

Drie personages uit het boek gaan op verschillende tijdstippen tijdens de oorlog naar een prostituee, laten ze nu alle drie dezelfde prostituee bezoeken! Die hen dan ook over elkaar vertelt! Nu ja. Het is fictie.