29 mei 2014:

Een haakwerkje.

Vandaag klom Echtgenoot Yep meerdere malen in de stellage die rondom onze kersenboom is verrezen. Ik stond eronder, hield de trap vast, gaf de schroefboormachine aan en piepte benauwde waarschuwingen als het hele ding wat teveel bewoog onder dat geklauter.

Uiteindelijk zat het allemaal volgens plan in elkaar, en werd het vogelnet er overheen gedrapeerd. Voor zo’n groot bouwwerk is ons vogelnet eigenlijk wat aan de kleine kant, maar het haalde de grond precies. Geweldig. (en Echtgenoot Yep is een held)

Het is erg zielig als er tóch een vogel in de kersenkooi belandt en er niet meer uit kan, of zelfs verstrikt raakt in het net. Zorgvuldig dichtmaken aan de zijkanten en onderlangs dus. We sloten de zijkanten met wasknijpers en stukjes touw. Onderlangs legden we houten paaltjes waar ik, met een ooit per ongeluk gekochte klos tapijtwol die tot tuinbindtouw is gedegradeerd, het net aan vast vingerhaakte.