Sinds mijn vierde brei ik. Soms een paar jaar niet, maar meestal staan er meerdere projecten op de pennen en er gaat geen dag voorbij zonder minstens een paar steken. Sokken breien kan ik ongeveer op de automatische piloot.

En al sinds het begon -in 2004- lees ik het blog van “Yarnharlot“, iemand die nóg meer van breien houdt dan ik, erg goed kan schrijven en haar brood verdient met beide. Ze schrijft over breien, maar vooral geeft ze cursussen. Meestal in Amerika dus de kans dat ik ooit een workshop volgen kan is erg klein.

Toen kwam de Corona-crisis en alle evenementen werden afgelast, ook de brei-gerelateerde in Amerika. Yarnharlot besloot een Patreon-cursus te gaan geven want zonder de evenementen is er voor haar veel minder werk en dus ook inkomen. Voor mij is Patreon een klein gouden voordeel in een groot, donker nadeel, want nu kan ik haar lessen volgen. Online. Tegen een wel heel bescheiden betaling, ik hoop van harte dat ik in het gezelschap ben van enkele duizenden andere betalende “Patreons”.

De eerste cursus die online kwam is “sokken breien”. Ik weet nog dat ik bij de aankondiging ervan een kleine teleurstelling voelde en iets dacht van een aap leren vlooien (in welke vergelijking ik dan de aap ben). Maar ik ben het toch gaan doen: gewoon, met haar lessen mee een eenvoudige sok breien. En er blijken heel wat kleine maar ook een paar grotere dingen die ik toch niet wist. Of vergeten was. Of die uit gemakzucht uit de routine gesleten waren.

Dit wordt dus een ongelooflijk goede sok. En ik heb geweldig veel plezier in het breien ervan.