Wips, wips, wips…

Ik bedacht vandaag dat ik alles waar ik aan werk eens op een rijtje ging zetten. Zodat ik een beetje een idee zou hebben (ik had géén idee, dat bleek) en kon beslissen welk project er mee kan op vakantie. Misschien wel iets leuks nieuws, dacht ik nog. Ik waarschuw maar vast even, dit is een post met erg veel foto’s.

Om te beginnen Katherine Howard. Achterpand klaar, voorpanden bijna klaar. Nog mouwen en kraag breien, alles in elkaar zetten en veertienduizend draadeindjes afhechten.
Een Damegenser voor mijzelf. Hier moet alleen een rits ingezet.
Een dubbelgebreide sjaal met ballen. Niet erg snel te doen, dit soort breiwerk. Wel erg leuk.
Bijna voltooide sok van Regia Pairfect. Wederom zo’n wolletje dat gegarandeerd dezelfde sokken oplevert. Ik brei deze voor Echtgenoot Yep.
Huh? Ik was echt vergeten dat ik aan deze begonnen was. Ik moet nog even denken of het ook verder gebreid moet worden. Want: Glitter. Yikes.
Nog eentje die ik vergeten of verdrongen had. Deze sjaal vind ik wél mooi worden, dus die mag in ieder geval blijven.
Dit is een sjaal in wording van twee kleuren Kauni wol, dit is het breiwerk dat op de volkstuin ligt. Voor het af is kan nog wel even duren, want meestal doe ik op de volkstuin andere dingen dan breien.
Dit moet een kussenovertrek worden, passend bij een deken die ik met dezelfde wol en dezelfde log-cabin techniek breide. Ongeveer eenderde klaar, dit project. En dan moet er nog een kussen in natuurlijk.
Dit babyvestje van twee soorten sokkenwol ligt al jaren in de kast. Het moet namelijk nog knoopjes. Ik wilde er een wollige wolk op borduren en knoopjes in de vorm van wolkjes of vliegtuigjes erbij. Maar dat laatste, die knoopjes, heb ik nog niet gevonden. (goeie smoes hé?)
Dit is anderhalve spiegelsok. Uit 2006, schat ik.
En deze -nog oudere- vine lace sok is slachtoffer van het second sock syndroom. Ik betwijfel of hij ooit een partner gaat krijgen. Maar weggooien doe ik ook niet.
Dit babyvestje breide ik begin juli voor KLeindochter K. Maar het is te klein, dus zal ik het af maken voor een andere baby of uithalen? Ik ben er niet zó weg van, zelf. Ik mag er nog even over nadenken. Ik zal me in de tussentijd vast niet vervelen.
Grand Mere. Een vest in heel dunne wol waarvan de kleur bij lamplicht niet te fotografren is. Ik heb nog 5 meter garen, ongeveer, nog een uurtje breien.
Deze tas haakte K:-)dootje voor me. Ik wil hem graag voeren met het vrolijke lapje dat erbij ligt. Dat wil ik al twee jaar geloof ik.
En dan dit nog. Lapjes van sokkenwol om ooit eens aan elkaar te zetten. Dit moeten er nog heel wat meer worden. Ooit.

 

 

  1. Arja

    Goed idee eigenlijk, om al je WIP’s eens in kaart te brengen. Zal ik ook…? Er zitten ongetwijfeld leuke verrassingen tussen. Dingen die al bijna af zijn. Of iets wat totaal niet meer m’n smaak of maat is, en dan mag ik het lekker uithalen, en de wol -als die het probleem is- doneren. Hmmm het zou wel eens lekker kunnen opruimen en inspireren. Of levert het ook frustratie en ongenoegen op?

  2. Arja

    Ik denk dat ik nog even blijf ontkennen. Ben bang dat ik ga schrikken van de hoeveelheid projecten. En dan heb ik het nog niet over de quiltprojecten, die er ook nog liggen.

Comments are closed.