Net als vorig jaar kreeg Echtgenoot Yep een uitnodiging voor de Brusselse Kunst en Antiek beurs. Leuk een middagje rondkijken.
De aankleding van zo’n beurs is al kunstig. Er was weinig textiel werk, behalve de antieke wandkleden van Manufactuur de Wit. Oh, en er was een galerie die onder andere dit paardenhoofd tentoonstelde. Het is bekleed met frivolité en een klein stukje ajourbreiwerk.Er was ook een behaakte kikker.En krullen waarvan de betekenis pas in de schaduw ervan te zien is.Deze spiegel maakte de kijker een stuk langer en smaller dan zij is. Ik vermoed, ook vanwege de skeletten, dat dit ding een kritiek is op het wat magere schoonheidsideaal van deze tijd. Gelukkig hebben de Nana’s van Niki de Saint Phalle daar geen boodschap aan. Die hebben rondingen aan alle kanten en zijn uitgelaten vrolijk.
We werden na afloop met een bijzonder luxe auto van de sponsor weer terug naar ons eigen mobiel op het parkeerterrein gebracht. Dat was een rit van precies 48 meter. Het was in al zijn absurditeit iets dat me erg aan deze dames deed denken.
