14 november 2016

een nieuw gewas uit de tuin.

Echtgenoot Yep ruimde in de volkstuin een hoekje leeg dat we dit jaar hebben ingezaaid met zogenaamde Tübinger mix. Een mengsel van bloemen die goed bij elkaar passen maar die ook allemaal erg gewild zijn bij bijen en hommels. Hij kwam ook een plant met een paar merkwaardige knollen tegen. Na enig kruinkrabben bedachten we -met het schaamrood op de kaken- dat we in die hoek óók een yacon plant hadden gezet. En daarna dus totaal vergeten. Vreemd! Want we kenden het totaal niet, je zou toch denken dat we dat met belangstelling zouden volgen. Niet dus. De plant heeft zich in de vergetelheid best weten te handhaven en zelfs een stuk of vier knollen geproduceerd. We hebben onze verontschuldigingen aangeboden en hem in een schep zand in een emmertje te overwinteren gezet in de schuur. Natuurlijk hebben we de knollen geproefd.

Dat was wat saai. De “bite” is knapperig fris, iets tussen appel en radijs in, maar het smaakte eigenlijk naar niks. Andere tuinders roepen van peer en meloen, maar nee. Diezelfde andere tuinders hebben het ook over tien kilo knollen per plant… misschien moeten we er volgend jaar gewoon een beetje beter voor zorgen.