31 Maart 2015:
We lazen Ik kom terug van Adriaan van Dis
Eerder las ik Tikkop van Adriaan van Dis, en Palmwijn. Beide vond ik wat naargeestige boeken, als de leesclub zijn laatste werk niet op het menu had staan had ik dit niet gelezen. Waarmee ik maar wil zeggen dat ik blij ben met de leesclub, want wat een mooi boek! Het beschrijft het laatste jaar in het leven van de moeder van de schrijver, met wie hij een getroebleerde verhouding heeft. Zij heeft een turbulent leven achter de rug, met twee moeizame huwelijken en een verblijf in een interneringskamp in Indonesië in de Tweede Wereldoorlog. Hij is wat je noemt tweede-generatie-slachtoffer, ook en vooral van het oorlogstrauma van zijn inmiddels overleden vader. Toch, tussen alle geruzie en wrevel zit er veel liefde. En humor. Prachtige taal, ik denk dat alleen Adriaan van Dis het woord “stupéfait” nog gebruikt.
toevallig ben ik ook in dit boek bezig; echt heel erg mooi!
Wat die woorden betreft: zo praat hij ook hè, zo bedachtzaam en met mooi taalgebruik. Groetjes!
We vroegen ons erg af waar die familie woonde. Zeeuws Vlaanderen? Herkende jij er iets in, Rianne?
Toevallig. Wij lazen Tikkop met mijn leesclub in Gouda. Dit laatste boek wordt meer gewaardeerd – ook door jou zie ik! Ik ga het zeker nog eens lezen – al dan niet voor de leesclub.