In januari bezweek ik in een quiltwinkel voor de verleiding van een stapeltje gekleurde lapjes. In de weken daarna stroopte ik met tussenpozen het internet af op zoek naar quilt tutorials, voorbeelden, online cursussen. Hoewel ik dacht dat ik na een levenlang knutselen en handwerken en een voltooide kleermakersopleiding het quilten toch vrij makkelijk zou moeten kunnen oppakken. Ik vond website na website vol informatie, een woordenboek vol nieuw jargon. Het ging over borders en over paperpiecing, over Dear Jane, over tacking en freeform en amishquilten… Gewoon maar eens beginnen, zo dacht ik en zocht een niet al te moeilijk lijkend voorbeeld.

Ik vond deze erg leuk. Hoewel ik wel wist dat ik niet genoeg materiaal had om hem te maken besloot ik toch bij wijze van training een aantal van deze “ninepatch” blokken te maken.

Dat was een heel werk. “Echte” quilters hebben een snijmat met een liniaal en een scherp soortement van pizzasnij-wieltje, waardoor ze rechte stroken en blokjes kunnen maken. Ik had een schaar, en niet zo’n vaste hand als ik zou hopen.

Na een avond of twee prutsen had ik tien blokken. Niet eens zo erg mooi en ik weet eigenlijk niet goed wat ik er verder mee zal doen.

Een andere manier om iets te leren is een zogenaamde “kit” kopen: geen gedoe met het juiste materiaal verzamelen, een duidelijke uitleg en een goed voorbeeld van het uiteindelijke resultaat.. Ik vond een pakketje met materiaal, patroon en uitleg voor het maken van een klein wandkleedje met schaapjes. Leuk! hij is al bijna klaar. Maar les 1 voor een beginnende quilter is het niet helemaal, het is vooral vilt applique en borduren.

Eind mei gingen we een weekeinde logeren bij Britse vrienden. Shelagh is na haar pensionering, nu zes jaar geleden, aan het quilten gegaan. Het gespreksonderwerp moge duidelijk zijn, ik ging met haar mee naar haar quiltgroep-meeting en op het bed waarin ik dat weekeinde sliep lag haar tweede project.

Samengesteld uit reepjes stof van oude jurkjes van haar inmiddels volwassen dochter, stukjes van versleten blouses en rokken, restjes gordijnstof, hier en daar iets gekregen of iets nieuws erbij gekocht: Twee en een halve vierkante meter herinneringen, liefdevol gerangschikt tot een duizelingwekkend kleurenpalet. Het is een prachtig, heel persoonlijk stuk.

Je kunt als iets te overmoedige beginnende quilter alleen maar erg stil en klein worden van zoiets moois. En twee wijze lessen leren. Allereerst iets over Keulen en Aken en de tijd die het kostte om beide steden te bouwen. En ook dat je voor het maken van een quilt (voor het maken van wat dan ook) altijd eerst een Plan moet hebben.

*De liefde, de liefde, zo sprak een meesteres

is niet alleen een latex- maar ook een leerproces.