Soms koop ik iets alleen omdat ik het mooi vind. En dan heb ik het niet over mijn hongaarse glazen flesjes en ook niet over mijn kleine bescheiden voorraadje breiwol.
V
orig jaar kocht ik een naaktzadige pompoen. Zeker vier kilo woog het ding, en hij was prachtig. Groen en geel met een zweem oranje… beeldschoon. Ik heb hem wel drie weken in de keuken laten staan, hem af en toe glimmend gepoetst met een zacht doekje voor ik hem met pijn in mijn hart tot soep en lasagne verwerkte. Toen hij al in stukjes gehakt was bedacht ik dat ik niet eens een foto ervan had. Dom! Maar hij zag er ongeveer zo uit.
Vanmorgen was ik geheel machteloos bij het zien van deze oranje paprikaatjes op de markt.
Prachtig, toch? En dat voor nog geen euro per pond… maar deze kan ik vast geen weken laten staan. Wat zal ik ermee doen? Vullen met iets lekkers, denk ik. Leuke uitdaging! u hoort er meer van.
