… of niet. In Mei legde ik een kleine zoete aardappel in een bakje met vermiculiet en hield het goed vochtig. De gedachte was dat er worteltjes uit de aardappel zouden groeien, en daarna plantjes. Die zou ik planten in voedzame potgrond en eind oktober zou ik een pot vol heerlijke zelfgegroeide zoete aardappelen hebben.

De praktijk sloot niet helemaal aan op dit prachtige plan. Na erg lang wachten kwamen er een paar worteltjes, na oppotten en nog langer wachten één lange spriet met blaadjes.

Onder de grond ging de teelt niet veel beter. Dit hier is de complete opbrengst: de knol die ik plantte. Ik denk dat hij niet zo lekker is. Volgend jaar beter!