We gingen een weekje weg. Naar lieve vrienden die in Ierland wonen, vlak bij Dublin. Maar ze hebben ook een vakantiehuisje in de bossen in Schotland.
Daar gingen we de eerste dagen heen. Het huisje is erg afgelegen, geen telefoonbereik daar. Heerlijk rustig!Maar het is van alle gemakken voorzien. Zonnepanelen, drinkwater, en zo’n groot fornuis met meerdere ovens dat ook als verwarming dient. Geweldig.
Hoewel we die verwarming niet nodig hadden, het was prachtig weer.
Daarna reisden we met zijn vieren naar Ierland.
We wandelden in een parkachtige tuin: Mount Usher. Er waren prachtige bloemen en bijzondere bomen. Echtgenoot Yep haalde zijn hart op met zijn camera.
Het bijbehorende restaurant serveerde zulke lekkere maaltijden dat ik het kookboek dat er over is uitgegeven een paar dagen later kocht.
We wandelden langs de kust naar de vuurtoren. Of eigenlijk vuurtorens, er stonden er drie van verschillende ouderdom en stijl. Een van de drie is zelfs te huur, je kunt er voor een fors bedrag overnachten. Het lijkt geweldig, maar het zijn 109 treden naar de keuken…We gingen ook naar Knowth en Newgrange. Daar zijn grafheuvels uit de steentijd. Enorme constructies, gebouwd uit enorme blokken steen vóór men beschikte over wielen of metaal. De gemiddelde levensverwachting in die tijd was 29 jaar, dit moet een onvoorstelbare inspanning zijn geweest.In één ervan kon je naar binnen, naar de grafkamer. Het gat boven de deuropening laat één keer per jaar, bij zonsopkomst op 21 december het zonlicht binnen, dat dan 17 minuten schijnt in de grafkamer. Nu was het, toen de gids het electrische licht even uit deed, verschrikkelijk donker binnen.
We hadden een heerlijke vakantie. Maar het allerfijnste was het weerzien van en bijpraten met onze gastheer en gastvrouw.
