Ik kocht een T shirtje. Het streven om al mijn kleren zelf te maken is namelijk wel een beetje in strijd met een fulltime baan en een volkstuin.

Dit T shirt kocht ik bij Vogele. De keten wankelt kennelijk op het randje van een faillissement maar maakt een doorstart. Ik snap dat mechanisme niet helemaal, ik heb nooit opgelet bij de economielessen vroeger op school. De winkel is (nog) niet gesloten en houdt een soort van uitverkoop. Op de ruiten zitten grote posters met hoge kortingspercentages en de verzekering dat er “elke week nieuwe aanvoer” is. Dit shirtje kostte oorspronkelijk een klein tientje, maar is afgeprijsd naar minder dan €3,00. Daaroverheen kwam dat kortingspercentage, zodat ik 90 cent betaalde voor dit Tshirt.

Dat kan dus niet. Er is voor dit kledingstuk katoen gekweekt, geplukt, gereinigd, gekaard en gesponnen, samen met een draadje lycra (dat ergens uit de olie-industrie komt) gebreid tot tricot. Het resultaat is eerst gebleekt, toen geverfd, daarna gesneden en tot een shirtje genaaid (zelfs mét ophanglusjes en glimmend zilveren bedrijfslogo er in). Waarschijnlijk zat tussen deze stappen nog een paar duizend kilometer internationaal vervoer, er hebben tientallen mensen werk aan gehad. Dat kan niet voor 90 cent. Misschien, als ze snel kan naaien, is het arbeidsloon van alléén de naaister* ermee betaald. Of alleen dat draadje lycra. Zelfs de oorspronkelijke prijs van €9,95 is érg weinig. Hoe dan ook… het klopt niet en erger: Waarschijnlijk gaat het met duurdere kleren niet anders. Daarop wordt door een paar deelnemers aan de keten winst gemaakt, maar ik vrees dat dat geen beloning voor de harde fysieke arbeid van de productie is. Ik weet niet waar ik een Tshirt kan kopen dat wel klopt en nog minder wat het dan zou kosten.

*Vreemd dat ik er van uit ga dat het een vrouw is.