22 januari 2017:

Een dekbedovertrek en een paar kussenslopen

Vorige week kocht ik donkerblauw en wit lakenkatoen, 3,50 meter van elk om een dekbedovertrek te maken. Het heette allebei dubbelbreed, dat zou volgens de leverancier 2,40 meter moeten zijn. Na het wassen en strijken (ugh… twee lappen van 3,50 bij 2,40 strijken…) was de witte 2,46 meter breed maar de donkerblauwe was gekrompen: nog maar 2,32 meter breed, inclusief de zelfkanten. Zonder deze zelfkanten -die móeten er af- en minus de breedte van de te naaien naad en zoom bleef er slechts ruimte voor een  smal instopstrookje over; het dekbed dat er in moet is 2 meter lang. Niet getreurd, ik had nog een stuk Vlisco katoen in de kast liggen, een prachtig ontwerp van Ozwald Boateng dat wonderbaarlijk mooi paste bij mijn blauw-wit. Daarvan naaide ik een strook met een mooie platte naad langs het donkerblauw. Ik maakte er een “design feature” van. Ik paste hetzelfde kunstje op de kussenslopen toe en had toen nog ruim genoeg materiaal over voor een derde kussensloop. Helemaal fijn. Het was gisteren om elf uur ‘s avonds klaar, dus heb ik het meteen op mijn bed gelegd en ben er prinsesheerlijk onder gaan liggen.

Hoewel niemand de naden aan de binnenkant zal zien (behalve ikzelf) gebruikte ik vier verschillende kleuren blauw garen op de lockmachine. Ik word daar zo vrolijk van! Ook, trouwens, van het prijskaartje dat aan deze set hangt. Zelf maken is lang niet altijd voordeliger, maar in dit geval beslist wel.