19 mei 2014:

Verstekhoekjes.

In Parijs bezochten we stoffenwinkel Marché Saint Pierre, een lapjesparadijs. Zes etages hoog, met lapjes. Héél veel lapjes. ik schafte drie meter zijde aan. (Vanmorgen getest, ik stak een klein stukje ervan in brand, het is inderdaad échte zijde.)  En nog het een en ander, bijvoorbeeld materiaal voor twee tafelkleden en zestien bijpassende servetten. Och, dacht ik, op maat knippen, zoompjes rondom er in stikken, snel geregeld. (Ik denk dat er nu een paar lezers in de lach schieten) Niks snel geregeld natuurlijk: Een simpel zoompje rondom een servet maakt van elke hoek een onsympathiek dikke bobbel. Als de naaimachine al door zo’n hoekje heen wil stikken, het is nog vrij stevige damast. Verstekhoekjes naaien dus. Zestien servetten, twee tafelkleden maal vier hoeken maakt 72 hoekjes. Twee en zeventig. Nu ja. Het is even werk, maar dan heb je ook wat.